Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Strzelce Opolskie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: odrzucić skargę.
Działający w imieniu Gminy Strzelce Opolskie, Burmistrz Strzelec Opolskich wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], Nr [...], uchylającą decyzję wydaną w I instancji przez Burmistrza Strzelec Opolskich i umarzającą postępowanie pierwszej instancji, w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej w wysokości 1.310,00 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej jako działka nr A z mapy [...] obręb B. o łącznej powierzchni 1,3544 ha, wskutek stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do kanalizacji sanitarnej wybudowanej z udziałem środków Gminy Strzelce Opolskie.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o odrzucenie skargi podnosząc, iż Burmistrz Strzelec Opolskich, jako organ, który orzekł w formie decyzji w sprawie administracyjnej, nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, w rozumieniu przepisów art. 50 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 50 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej: "P.p.s.a.", Sąd wszczyna postępowanie na podstawie skargi wniesionej przez uprawniony podmiot, którym według § 1 w/w przepisu jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawowo przyznano takie uprawnienie (art. 50 § 2 P.p.s.a.).
Burmistrz Strzelec Opolskich wydając decyzję w pierwszej instancji nie działa jako podmiot, którego własnego interesu prawnego lub obowiązku prawnego dotyczy sprawa, lecz występuje w stosunkach publiczno-prawnych jako organ administracji publicznej na mocy przyznanych mu ustawowo kompetencji. Zgodnie z zasadą ukształtowaną w orzecznictwie, organ administracji publicznej - który z mocy przepisów prawa został powołany do rozstrzygania w sprawie w pierwszej instancji nie ma uprawnienia do kwestionowania, w trybie wniesienia skargi do sądu administracyjnego, rozstrzygnięcia wydanego przez organ drugiej instancji (por. wyrok NSA z dnia 16 lutego 2005 r., sygn. akt: OSK 1017/04, zamieszczony na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego pn. "Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych").
Zważyć także trzeba, że gdy organ jest jednocześnie organem jednostki samorządu terytorialnego, interes prawny w zaskarżeniu orzeczenia organu II instancji mogłaby mieć ta jednostka. W przypadku jednak, gdy organ gminy orzekał w danej sprawie w I instancji, gmina ta traci uprawnienie do występowania w postępowaniu administracyjnym oraz postępowaniu sądowoadministracyjnym w charakterze strony. W tym momencie wykonywanie władztwa administracyjnego przez organ gminy następuje kosztem ograniczenia uprawnień samej gminy w sferze ochrony jej interesu prawnego. Przyjęcie odmiennej wykładni musiałoby - zgodnie z zasadą "Ne quis iudex in propria causa" - skutkować wyłączeniem się danego organu administracji publicznej w przypadkach, w których rozpatrywana sprawa dotyczyłaby interesu reprezentowanej przez niego jednostki samorządu terytorialnego (tak: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2007 r., sygn. akt I OSK 1755/07, zamieszczone na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego pn. "Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych").
Ze względu na okoliczność, że przepisy prawa nie przewidują takiej możliwości, gmina jest pozbawiona uprawnienia do wnoszenia środków zaskarżenia w przypadku, gdy dotyczyłyby one decyzji lub postanowień wydanych przez jej organ. Warto zaznaczyć, iż powyższy pogląd znajduje oparcie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyrok NSA z dnia 16 lutego 2005 r., sygn. akt OSK 1017/04, opubl. LEX nr 171164; uchwała NSA z dnia 19 maja 2003 r., sygn. akt OPS 1/003, opubl. ONSA 2003 nr 4, poz. 115).
Wobec powyższego niniejszą skargę należało odrzucić w trybie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a., co też Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.