Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grażyna Jeżewska - spr. Sędziowie: sędzia WSA Krzysztof Bogusz asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2007 roku sprawy ze skargi Powiatu Strzeleckiego na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 9 marca 2007r., nr NK.III-KK-0911-2-4/07 w przedmiocie regulaminu wynagradzania nauczycieli postanawia umorzyć postępowanie.
Powiat Strzelecki wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 9 marca 2007 r., nr NK.III-KK-0911-2-4/07, stwierdzające nieważność uchwały Rady Powiatu Strzeleckiego z dnia 31 stycznia 2007 r., nr IV/56/07, w sprawie ustalenia regulaminu określającego niektóre zasady wynagradzania nauczycieli za pracę oraz zasady przyznawania nauczycielom zatrudnionym w oświatowych jednostkach organizacyjnych na terenie powiatu strzeleckiego dodatków do wynagrodzenia i nagród obowiązujących w roku budżetowym 2007 r., w części dotyczącej § 20, § 26- 27, § 28- 35. W skardze tej Powiat Strzelecki wnosząc o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego w części stwierdzającej nieważność § 28- 35 uchwały podniósł, iż stanowisko Wojewody w tym zakresie przedstawione w zaskarżonym rozstrzygnięciu nadzorczym i stanowiące podstawę stwierdzenia nieważności uchwały nie jest prawidłowe.
W piśmie z dnia 30 kwietnia 2007 r. Wojewoda Opolski wniósł odpowiedź na skargę.
Odpowiedź na skargę, wraz z zawiadomieniem o rozprawie, wyznaczonej na dzień 9 sierpnia 2007 r., doręczone zostały stronie skarżącej w dniu 22 czerwca 2007 r.
Pismem z dnia 26 lipca 2007 r., pełnomocnik strony skarżącej - radca prawny Waldemar Piontek - cofnął skargę wskazując, iż w dniu 25 lipca 2007 r. Rada Powiatu Strzeleckiego podjęła uchwałę nr X/92/07 zmieniającą uchwałę z dnia 31 stycznia 2007 r., nr IV/56/07, zgodnie z uwagami zawartymi w rozstrzygnięciu nadzorczym.
W dniu 3 sierpnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, wezwał pełnomocnika strony skarżącej do złożenia w terminie 3 dni wyjaśnienia, czy zaskarżona uchwała wywołała skutki prawne. Wezwanie doręczone zostało w dniu 7 sierpnia 2007 r.
Pismem z dnia 9 sierpnia 2007 r., pełnomocnik Powiatu Strzeleckiego wyjaśnił, iż uchwała z dnia 31 stycznia 2007 r., wywołała skutki prawne w części nie objętej zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym. Ponadto wskazał, iż uchwała Rady Powiatu Strzeleckiego z dnia 25 lipca 2007 r. uwzględniająca zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze w zakresie postanowień § 28-35 uchwały z dnia 31 stycznia 2007 r., nie została jeszcze opublikowana i nie wywołała skutków prawnych.
Pismo przedłożone zostało podczas rozprawy, która odbyła się w dniu 9 sierpnia 2007 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Postępowanie podlega umorzeniu.
Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., skarżący może zrezygnować z sądowej kontroli, poprzez cofnięcie skargi. Oświadczenie skarżącego o cofnięciu skargi, co do zasady, jest wiążące dla sądu i w myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. skutkuje umorzeniem postępowania sądowoadministracyjnego. Za niedopuszczalne Sąd uznaje cofnięcie skargi jedynie wtedy, gdy zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W niniejszej sprawie w piśmie z dnia 26 lipca 2007 r. Powiat Strzelecki wyraźnie oświadczyła, iż cofa wniesioną skargę. Pismem z dnia 9 sierpnia 2007 r. wyjaśnił z kolei, iż postanowienia uchwały objęte zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym nie wywołały skutków prawnych.
Stosownie do art. 60 P.p.s.a, dokonane w niniejszej sprawie cofnięcie skargi, uznać zatem należało za skuteczne. W ocenie Sądu, nie zmierza ono bowiem do obejścia prawa, a ponadto, jako że rozstrzygnięcie nadzorcze - samo w sobie, nie jest dotknięte nieważnością, nie spowoduje utrzymania w mocy aktu dotkniętego nieważnością.
Wobec skutecznego cofnięcia skargi, przyjąć należało, iż w niniejszej sprawie zaistniała przesłanka umorzenia postępowania wskazana w art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec, jak w sentencji.