Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. J. na orzeczenie Kierownika Ambulatorium Zakładu Karnego w S. w przedmiocie oceny stanu zdrowia postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 14 listopada 2005 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej) H. J. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na Kierownika Ambulatorium Zakładu Karnego w S., podnosząc w niej, że lekarz pełniący funkcję kierownika pisze w swych orzeczeniach, iż skarżący może być leczony w warunkach więziennych, a następnie zmienia mu leki bez konsultacji lekarzy specjalistów naczyniowych, co źle wpływa na proces leczenia skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, postanowieniem z dnia 2 grudnia 2005 r., sygn. akt II SA/Wr 805/05, uznał się niewłaściwym do rozpoznania skargi i przekazał sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu.
Następnie, w dniu 2 stycznia 2006 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu kolejne pismo H. J., datowane na 3 stycznia 2006 r., nazwane skargą, z którego treści wynika, że H. J. składa skargę na pismo z dnia 2 grudnia 2005 r., [..], stanowiące odpowiedź na skargę, jakiej udzielił Dyrektor Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w O. na skargę H. J. z dnia 10 października 2005 r., przekazaną do rozpoznania zgodnie z właściwością przez Urząd Integracji Europejskiej. W odpowiedzi wskazano, że skarga H. J. na więzienną służbę zdrowia jest bezzasadna.
Pismem z dnia 13 marca 2006 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wezwał skarżącego do sprecyzowania, czy składa on skargę na Kierownika Ambulatorium Zakładu Karnego nr [..] w S., czy też na wydane przez niego orzeczenie lekarskie. H. J., w wyjaśnieniu z dnia 21 marca 2006 r. stwierdził, że jego pismo z dnia 14 listopada 2005 r. jest skargą na orzeczenie lekarskie wystawione przez kierownika ambulatorium. Lekarz wystawiający to orzeczenie (opinię o stanie zdrowia) nie wpisał w nim, zdaniem H. J., faktycznego stanu zdrowia skarżącego, a nadto nie podał opisu choroby, w szczególności nie stwierdził, czy choroba jest uleczalna, czy będzie postępować, czy zagraża życiu i zdrowiu.
W uzupełnieniu skargi (pismo z dnia 4 maja 2006 r.) H. J. zarzucił, że kierownik ambulatorium nie stosuje się do zaleceń lekarzy specjalistów, którzy wskazali na konieczność leczenia skarżącego w szpitalu klinicznym we W. Podał również dwa przykłady, dotyczące innych więźniów, świadczące o niewłaściwym wykonywaniu swych obowiązków przez kierownika ambulatorium. Nadmienił także, że w jego sprawie Prokuratura nie powołała niezależnych lekarzy i odmówiła wszczęcia dochodzenia, dlatego też zwrócił się do tut. Sądu o skierowanie na badanie przez "niezależnych lekarzy biegłych sądowych". Do pisma H. J. dołączył postanowienie Sądu Rejonowego w S., którym utrzymano w mocy postanowienie Prokuratury Rejonowej w S. o odmowie wszczęcia dochodzenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
skargę należało odrzucić, jako niedopuszczalną.
W pierwszym rzędzie podkreślić trzeba, że przedmiotem zaskarżenia jest skarga na orzeczenie lekarskie, co wyraźnie oświadczył H. J., odpowiadając na zapytanie Sądu. Poczyniona uwaga wydaje się konieczna, gdyż skarżący w wielu pismach zgłasza także zarzuty wobec osoby kierownika ambulatorium, lecz w tym zakresie nie złożył odrębnej skargi.