Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w II Wydziale w dniu 14 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie określenia dopuszczalnego poziomu hałasu postanawia: odrzucić skargę.
Skarżący M. B. wniósł do tut Sądu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie określenia dopuszczalnego poziomu hałasu.
Złożona skarga nie odpowiadała wymogom formalnym przewidzianym przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a także nie została opłacona. Wobec powyższego zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II tut Sądu wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu w kwocie 200 zł oraz uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez podanie numeru i daty zaskarżonej decyzji, a w szczególności udzielenie informacji czy skarga dotyczy tylko decyzji SKO w [...] z dnia [...], nr [...], czy także decyzji SKO w [...] z tego samego dnia, ale o numerze [...]. Pisma zawierające w/w zobowiązania oraz pouczenie, że nie usunięcie braków formalnych skargi jak również nieuiszczenie wpisu w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania spowoduje odrzucenie skargi, doręczone zostały skarżącemu w dniu 15 kwietnia 2010r. Oba pisma adresowane do skarżącego odebrał dorosły domownik w osobie małżonki skarżącego - B.B. Skarżący do chwili obecnej nie uiścił wymaganego wpisu w terminie, ani też nie usunął braków formalnych skargi. Zakreślony termin do dokonania żądanych czynności upłynął z dniem 22 kwietnia 2010r. (czwartek).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Na wstępie należy wskazać, że Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu ( pkt 1 ), wniesienie skargi po terminie ( pkt 2 ), nieuzupełnienie braków formalnych ( pkt 3 ), zawisłość sprawy ( pkt 4 ), brak zdolności sądowej lub procesowej ( pkt 5 ) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn ( pkt 6 ), która występuje m.in. w razie niewyczerpania środków zaskarżenia.
Obok wyżej wskazanych przesłanek dopuszczalności skargi, do warunków wymaganych przez przepisy P.p.s.a. do skutecznego złożenia skargi do sądu administracyjnego jako pisma procesowego, zalicza się także stosownie do treści art. 230 § 1 i 2 P.p.s.a. - uiszczenie wpisu od skargi.
Dokonując oceny niniejszej skargi pod wyżej wskazanym kątem należało stwierdzić, że skarga ta podlegała odrzuceniu z powodu niewykonania w terminie zarządzeń Sądu, a to w postaci niewskazania przez skarżącego w sposób wyraźny numeru i daty zaskarżonej decyzji, a w szczególności wyjaśnienia czy skarga dotyczy tylko decyzji SKO w [...] z dnia [...], nr [...], czy także decyzji SKO w [...] z [...]., ale o numerze [...], oraz nieuiszczenia w terminie 7 dni od daty odbioru wezwania wpisu od skargi.
Zgodnie z art. 230 § 1 i 2 od skargi pobiera się wpis, który w niniejszej sprawie, według przepisu § 2 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ), jest wpisem stałym i wynosi 200 złotych.
Brak wpisu od skargi, skutkuje wezwaniem skarżącego przez Sąd do uiszczenia wymaganego wpisu w wyznaczonym terminie, pod rygorem odrzucenia skargi, w przypadku niezachowania terminu. Art. 220 § 3 P.p.s.a. stanowi bowiem, że Sąd odrzuca skargę, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis.
Pismo Sądu zobowiązujące skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi oraz uzupełnienia braków formalnych skargi, zostało doręczone w dniu 15 kwietnia 2010 r. do rąk dorosłego domownika. Dokonane w ten sposób doręczenie było doręczeniem skutecznym. Stosownie bowiem do art. 72 § 1 P.p.s.a. jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu , może doręczyć pismo dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu lub dozorcy, jeżeli osoby te nie maja sprzecznych interesów w sprawie o podjęły się oddania pisma. Wskazany przez Sąd siedmiodniowy termin do uiszczenia żądanego wpisu oraz uzupełnienia braków formalnych skargi upłynął zatem z dniem 22 kwietnia 2010r. (czwartek), który to dzień był dniem roboczym. Pomimo upływu zakreślonego terminu, skarżący nie zastosował się do wezwania Sądu i nie uiścił żądanego wpisu.
Wobec powyższego, na podstawie art. 220 § 3 i art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.