Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia na postanowienie odmawiające wydania zaświadczenia potwierdzającego prowadzenie plantacji choinek postanawia odrzucić skargę.
Skarżący G. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], Nr [...], którym stwierdzono niedopuszczalność zażalenia, w sprawie dotyczącej odmowy wydania zaświadczenia związanego z potwierdzeniem prowadzenia przez skarżącego plantacji choinek.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w odpowiedzi na skargę, wniosło o oddalenie skargi podtrzymując argumentację, która została przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.
Złożona skarga nie została opłacona i stąd też pismem z dnia 20 maja 2010r., Sąd wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100zł. Skarżący pouczony został nadto, że wpis sądowy od skargi winien być uiszczony w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, a niedokonanie tej czynności w terminie spowoduje odrzucenie skargi.
Doręczenia wyżej wskazanego wezwania dokonano skarżącemu w dniu 25 maja 2010r., a zatem 7 dniowy termin do dokonania czynności upłynął z dniem 1 czerwca 2010r. (wtorek). Skarżący nie uiścił wymaganego wpisu do chwili obecnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Na wstępie należy wskazać, że Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu ( pkt 1 ), wniesienie skargi po terminie ( pkt 2 ), nieuzupełnienie braków formalnych ( pkt 3 ), zawisłość sprawy ( pkt 4 ), brak zdolności sądowej lub procesowej ( pkt 5 ) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn ( pkt 6 ), która występuje m.in. w razie niewyczerpania środków zaskarżenia.
Obok wyżej wskazanych przesłanek dopuszczalności skargi, do warunków wymaganych przez przepisy P.p.s.a. do skutecznego złożenia skargi do sądu administracyjnego jako pisma procesowego, zalicza się także stosownie do treści art. 230 § 1 i 2 P.p.s.a. - uiszczenie wpisu od skargi.
Dokonując oceny niniejszej skargi pod wyżej wskazanym kątem należało stwierdzić, że skarga ta podlegała odrzuceniu z powodu niewykonania w terminie zarządzeń Sądu, a to nieuiszczenia w terminie 7 dni od daty odbioru wezwania wpisu od skargi.
Zgodnie z art. 230 § 1 i 2 od skargi pobiera się wpis, który w niniejszej sprawie, według przepisu § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), jest wpisem stałym i wynosi 100 złotych.
Brak wpisu od skargi, skutkował wezwaniem skarżącego przez Sąd do uiszczenia wymaganego wpisu w wyznaczonym terminie, pod rygorem odrzucenia skargi, w przypadku niezachowania terminu. Art. 220 § 3 P.p.s.a. stanowi bowiem, że Sąd odrzuca skargę, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis.
Pismo Sądu zobowiązujące skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi, zostało skutecznie doręczone w dniu 25 maja 2010r. (k.16 akt). Wskazany przez Sąd siedmiodniowy termin do uiszczenia żądanego wpisu upłynął zatem z dniem 1 czerwca 2010r., wtorek, który to dzień był dniem roboczym. Pomimo upływu zakreślonego terminu, skarżący nie zastosował się do wezwania Sądu i nie uiścił należnej opłaty. Terminy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, stosownie do art. 83 § 1 P.p.s.a., oblicza się według przepisów prawa cywilnego. Przepis art. 111 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964r., Nr 16, poz.93 ze zm.) stanowi, że termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia, a jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło. Upływ zatem siedmiodniowego terminu, obliczonego zgodnie z powyższym przepisem nastąpił, z dniem 1 czerwca 2010r.
Wobec powyższego, na podstawie art. 220 § 3 ustawy P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.