Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. B. na pismo Burmistrza Głubczyc z dnia 8 grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie ograniczenia korzystania z prawa własności nieruchomości gruntowej postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 10 stycznia 2018 r., B. B. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na decyzję zawartą w piśmie Burmistrza Głubczyc z dnia 8 grudnia 2017 r. nr [...], która ograniczyła korzystanie z prawa jego własności, jak i swobodę poruszania się. Wskazał, ze Burmistrz nie przedstawił mu podstaw prawnych ograniczenia jego praw i swobód konstytucyjnych. Dalej wyjaśnił, że działki gruntowej o nr a w miejscowości [...] nie oddawał nikomu w dzierżawę, a od roku 2012 prosił rodzinę B. o uregulowanie własności. Podał, że zwrócił się do Burmistrza Głubczyc o udostępnienie dróg nr [...] i [...], które prowadzą do jego własności, oraz że do dnia 20 listopada 2017 r. ww. drogi nie zostały odtworzone.
Burmistrz Głubczyc w zaskarżonym piśmie z dnia 8 grudnia 2017 r., wskazał, że skarżący zwrócił się 30 czerwca 2017 r. do niego o udostępnienie dojazdu do działki nr a i otrzymał odpowiedź, że działka ta została wydzierżawiona rodzinie E. B., i zostanie mu zwrócona z końcem lipca 2017 r. wraz z przywróceniem drogi transportu rolnego, stanowiącej działkę gminną o numerze b. Podał, że pismami z dnia 20 listopada 2017 r. i 3 grudnia 2017 r. skarżący ponownie zwrócił się do organu z roszczeniem o zadośćuczynienie za straty poniesione z tytułu braku dojazdu do działki nr a. W dniu 30 listopada 2017 r. organ przeprowadził wizję terenową i ustalił, że stanowiąca własność skarżącego działka nr a jest użytkowana rolniczo, gdyż na niej, jak i na gruntach sąsiednich, stwierdzono ślady kół maszyn rolniczych, co świadczy o dostępności dojazdu do niej. Odnotowano też, że Urząd Gminy podjął działania w celu wskazania rzeczywistego przebiegu drogi gruntowej (działki nr b) względem działek sąsiednich. Jednocześnie wyjaśnił, że E. B. w dniu 5 grudnia 2017 r. złożyła do urzędu pismo, że była dzierżawcą działki nr a i obecnie już ją skarżącemu zwróciła, a także, że na własny koszt wznowi ona znaki graniczne działki nr b (gminnej drogi gruntowej). W piśmie tym E. B. oświadczyła także, że nigdy nie utrudniała skarżącemu dojazdu do jego działki nr a. Organ w zaskarżonym piśmie podkreślił też, że kwestie zawierania i wykonywania umów dzierżawy należą do spraw regulowanych przez przepisy kodeksu cywilnego.
W aktach sprawy znajduje się także zawiadomienie od geodety z dnia 15 stycznia 2018 r., skierowane m.in. do skarżącego, na podstawie art. 32 ust. 1-4 oraz art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne o kartograficzne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2101, z późn. zm.) o podjętym postępowaniu w sprawie wznowienia znaków granicznych oraz o tym, że w dniu 31 stycznia 2018 r. nastąpi wyznaczenie i utrwalenie punktów granicznych dla działki nr b, z działkami przyległymi, w tym z działką nr a należącą do skarżącego.
W odpowiedzi na skargę, organ szczegółowo przytoczył przebieg postępowania w sprawie, a także wniósł o odrzucenie skargi, jako niepodlegającej właściwości sądu administracyjnego. Zdaniem organu, skarżący podnosi kwestie do których zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego