Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. Ś. na postanowienie Wojewody Opolskiego z dnia 5 maja 2017 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie odmowy umorzenia nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych postanawia odrzucić skargę.
Skarżący R. Ś. złożył w dniu 12 czerwca 2017 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej), bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na postanowienie Wojewody Opolskiego z dnia 5 maja 2017 r., nr [...], w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie odmowy umorzenia nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych. Postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu 10 maja 2017 r., do rąk dorosłego domownika, tj. żony skarżącego - B. Ś., co dokumentuje zwrotne pocztowe potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach administracyjnych sprawy.
Powyższa skarga wpłynęła do tut. Sądu w dniu 14 czerwca 2017 r. i została niezwłocznie, czyli w dniu 16 czerwca 2017 r. (dzień 15 czerwca 2017 r. było to święto Bożego Ciała) przesłana do organu w celu udzielenia odpowiedzi na skargę oraz nadesłania akt administracyjnych.
Odpowiadając na skargę, pismem z dnia 3 lipca 2017 r., organ wniósł o jej odrzucenie, jako wniesionej po terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., zasadą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest wnoszenie skargi za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, o czym organ drugiej instancji pouczył skarżącego w zaskarżonym postanowieniu. Postanowienie to zostało doręczone R. Ś. w dniu 10 maja 2017 r., do rąk jego żony, w trybie art. 43 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, w myśl którego w przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się, za pokwitowaniem, dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Skoro doręczenie było skuteczne, 30-dniowy termin do wniesienia skargi rozpoczął bieg w dniu 11 maja 2017 r. i zakończył się w dniu 9 czerwca 2017 r. (piątek).
Ustalając, w jakiej dacie skarga została złożona przez stronę skarżącą, należy wziąć pod uwagę obowiązujące w tym względzie orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie postępowania w przypadku wniesienia skargi na akt administracyjny bezpośrednio do sądu administracyjnego, zamiast prawidłowo - za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżone postanowienie. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. akt II OSK 1233/10 (dostępne: System Informacji Prawnej LEX nr 663561), stwierdził, że w przypadku, gdy skarga została wniesiona bezpośrednio do sądu administracyjnego, to o zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje data jej nadania przez sąd pod adresem właściwego organu administracji publicznej. Tak samo kwestię terminu wniesienia skargi przekazywanej przez sąd organowi rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny np. w postanowieniu z dnia 27 lutego 2009 r., sygn. akt I FSK 1597/08; w postanowieniu z dnia 17 listopada 2008 r., sygn. akt I FSK 1250/08 oraz w postanowieniu z dnia 4 września 2008 r., sygn. akt I FSK 687/08 (dostępne na stronie internetowej - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). We wskazanym postanowieniu z dnia 17 listopada 2008 r. NSA trafnie argumentował, że "ustawa P.p.s.a. regulująca postępowanie sądowoadministracyjne jest podstawowym aktem prawnym, na jakim winno opierać się działanie sądów administracyjnych. W ustawie tej zawarte są przepisy dotyczące trybu wniesienia skargi w postępowaniu sądowoadministracyjnym: termin wniesienia skargi został określony w art. 53 § 1 P.p.s.a. - wynosi on trzydzieści dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie; sposób wniesienia skargi regulowany jest natomiast w art. 54 § 1 P.p.s.a. - skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Termin do wniesienia skargi określony w art. 53 § 1 P.p.s.a. jest terminem procesowym. Do jego zachowania wymagane jest więc nadanie skargi do właściwego organu, za pośrednictwem którego stosownie do treści art. 54 § 1 P.p.s.a. wnosi się skargę. Jedynie zatem łączne uwzględnienie art. 53 § 1 i art. 54 § 1 P.p.s.a. gwarantuje prawidłową ocenę, czy skarga została wniesiona we właściwym trybie, czyli czy został zachowany termin i czy skarga została wniesiona za pośrednictwem organu. W drodze jednak wykładni korzystnej dla strony przyjmuje się w orzecznictwie, że termin do wniesienia środka odwoławczego jest zachowany nie tylko wtedy, gdy w ustawowym terminie sama strona wniosła ten środek do organu, który wydał zaskarżony akt, ale także, gdy uczynił to sąd, do którego strona błędnie skierowała środek odwoławczy. (...) Skoro w art. 54 § 1 P.p.s.a. wyraźnie wskazano, że skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi, to dla oceny, czy został zachowany termin trzydziestodniowy do wniesienia skargi określony w art. 53 § 1 P.p.s.a., nie ma znaczenia data nadania skargi bezpośrednio do sądu, a istotna jest data nadania tej skargi do organu".