Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej na skutek wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Przedmiotem skargi M. C., wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, jest decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...], nr [...]. W skardze zawarty został wniosek o przyznanie prawa pomocy. Wobec tego, referendarz sądowy pismem z dnia 1 czerwca 2010r. wezwał skarżącego do złożenia wniosku na urzędowym formularzu, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
M. C. zastosował się do wezwania i w złożonym w zakreślonym terminie formularzu wniosku, zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych. Uzasadniając swoje żądanie wskazał na trudną sytuację materialną, spowodowaną złym stanem zdrowia i koniecznością ponoszenia wysokich wydatków na leczenie. W dalszej części wniosku podał, że samotnie prowadzi gospodarstwo domowe, a mieszka w jednym pokoju z kuchnią w budynku, stanowiącym własność jego syna. Uzyskuje ponadto miesięczny dochód z tytułu emerytury w wysokości 1.534 zł i ponosi dodatkowe wydatki miesięczne z tytułu wyżywienia, energii elektrycznej, opału, wody, itp. Skarżący nie określił jednakże wysokości wskazanych wydatków.
Pismem z dnia 17 czerwca 2010r. referendarz sądowy wezwał skarżącego do uzupełnienia złożonego wniosku przez złożenie dodatkowych informacji i stosownych dokumentów źródłowych.
Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącemu 27 czerwca 2010r., do rąk dorosłego domownika - synowej, o czym świadczy stosowna adnotacja na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki. W terminie do złożenia żądanych dokumentów, M. C. w piśmie z dnia 25 czerwca 2010r. oświadczył, że wycofuje wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i uiścił wpis od skargi w wysokości 200 zł, co potwierdza załączony do akt sprawy dowód wpłaty.
Działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zważono co następuje:
W przywołanej wyżej ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a.", przewidziano instytucję prawa pomocy. Polega ona na możliwości udzielenia pomocy w zakresie częściowym w formie zwolnienia od kosztów sądowych, w całości lub części, bądź na ustanowieniu pełnomocnika z urzędu, a także orzeczeniu o przyznaniu prawa pomocy w zakresie całkowitym, a zatem obejmującym obydwie wyżej podane formy.
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym, czyli wnioskowanym przez skarżącego, następuje gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowowadministracyjnym poglądem (por. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2008r., sygn. akt I GZ 147/08 i z dnia 10 lipca 2008r., sygn. akt II OZ 732/08 - obydwa umieszczone na stronie internetowej NSA: www.nsa.qov.pl), użyte w powołanym przepisie określenie "gdy wykaże" oznacza, że strona winna przekonać rozpoznających wniosek (sąd bądź referendarza sądowego), że znajduje się w sytuacji uniemożliwiającej jej poniesienie pełnych kosztów postępowania. Strona powinna zatem należycie uzasadnić i uprawdopodobnić okoliczności, które podaje w formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy, a także jeżeli zajdzie taka potrzeba, przedłożyć na wezwanie wydane w trybie art. 255 P.p.s.a., dodatkowe wyjaśnienia czy dokumenty, potwierdzające wykazywane we wniosku okoliczności. Podkreślić należy, że strona posiada w tym zakresie inicjatywę dowodową, a rozpoznający wniosek na podstawie przedstawionych przez nią dowodów, dokonuje oceny czy wystąpiły przesłanki przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie.