Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi w sprawie ze skargi małoletniego S. R. reprezentowanego przez matkę W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie świadczenia z funduszu alimentacyjnego postanawia: odmówić przywrócenia terminu
W skardze datowanej na 9 września 2009r. W. R. działająca w imieniu małoletniego syna S. R. zaskarżyła decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Paczkowa o odmowie przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Decyzję organu odwoławczego strona otrzymała 29 czerwca 2009r.
Decyzja ta zawierała pouczenie o prawie i terminie do złożenia skargi sądowoadministracyjnej.
W. R. nadesłała skargę listem poleconym w dniu 10 września 2009r.
Skarga zawierała wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Wynika z niego, że przyczyną uchybienia terminu było przekonanie, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie P 45/08 dotyczący przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych odnosi się również do świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Strona wezwana do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi wynoszącego 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu wskazała, że 7 sierpnia 2009r. "złożyła skargę o wznowienie postępowania na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w sprawie P 45/08", którą rozpoznano "odmowną odpowiedzią z 7 września 2009r. i wówczas ustała przyczyna" uchybienia terminu wniesienia skargi.
Organ odwoławczy w złożonej odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie .
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ) - dalej zwana "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi", sąd na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi przywrócenie terminu. Natomiast w myśl art. 87 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu, wniesionym w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, do sądu, w którym czynność miała być dokonana ( § 1 ), należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu ( § 2 ), a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie ( § 4 ). Podstawowymi przesłankami, które warunkują przywrócenie terminu jest zatem zachowanie wymogu formalnego z art. 87 § 1 powołanej ustawy oraz stwierdzenie uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego.
Zapis tego ostatniego przepisu oznacza, że strona, która uchybiła terminowi powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna. Przepis o przywróceniu terminu do dokonywania czynności procesowych nie może być przy tym interpretowany w sposób rozszerzający, gdyż zasadą jest dokonanie czynności w terminie. O braku winy strony można mówić gdy dokonanie czynności w ogóle ( w sensie obiektywnym ), było wykluczone, jak również w takich przypadkach, w których w danych okolicznościach nie można było oczekiwać od strony, by zachowała dany termin procesowy ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 1999 r., sygn. akt I PKN 103/99, opubl. OSNP 2000/19/719 ).
Dopuszczenie się przez stronę choćby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do przyjęcia jej zawinienia w uchybieniu terminu i odmowy przywrócenia terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2006 r., sygn. akt I SAB/Wa 78/05, LEX nr 192260).
Sytuacja taka nie zaistniała w niniejszej sprawie, gdyż strona nie uprawdopodobniła, że wniesienie przez nią skargi po upływie terminu było niezawinione.
Okolicznością taką nie może być ani nieznajomość prawa, ani oczekiwanie na treść orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w sprawie P45/08, a w szczególności jego uzasadnienie. Zresztą wyrok Trybunału ma znaczenie ewentualnie dla postępowania o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z [...], a nie dla zaskarżenia tej decyzji w normalnym trybie.
Z tych przyczyn Sąd nie znalazł podstaw do przywrócenia terminu do złożenia skargi i na podstawie powołanych wyżej przepisów orzekł jak w sentencji.