Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Gminy Lubsza z dnia 23 lutego 2012 r., Nr XIX/124/2012 w przedmiocie włączenia szkoły do gminnego zespołu szkół postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 13 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, stwierdził nieważność uchwały Nr XIX/124/2012 Rady Gminy Lubsza z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie włączenia Publicznej Szkoły Podstawowej w Dobrzyniu do Zespołu Szkolno - Przedszkolnego w Lubszy oraz określił, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości.
Odpis powyższego wyroku wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o sposobie wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony Gminie Lubsza w dniu 6 grudnia 2012 r., o czym świadczy dowód doręczenia przesyłki pocztowej.
W dniu 8 stycznia 2013 r. wpłynęło do tut. Sądu pismo nazwane: "skarga kasacyjna", sporządzone osobiście przez Wójta Gminy Lubsza, w którym zażądał uchylenia zaskarżonego wyroku w całości, rozpoznania skargi oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., od wyroku wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę tę może wnieść zarówno strona, jak i prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (art. 173 § 2 P.p.s.a.).
Możliwość osobistego wniesienia skargi kasacyjnej przez stronę postępowania została jednakże ograniczona brzmieniem przepisu zawartego w art. 175 § 1 P.p.s.a. Przepis ten wprowadza tzw. przymus adwokacko-radcowski, co oznacza, że podmiotami uprawnionymi do sporządzania skargi kasacyjnej są adwokat i radca prawny, a także - po myśli § 2 art. 175 P.p.s.a. - inne wskazane ustawą osoby, czyli sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem. Omawianego przymusu adwokacko-radcowskiego nie stosuje się także gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (§ 2). Z kolei, z mocy § 3 art. 175 P.p.s.a., skarga kasacyjna może być sporządzona przez doradcę podatkowego - w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami, jak również przez rzecznika patentowego - w sprawach własności przemysłowej.
W treści skargi kasacyjnej Wójt Gminy Lubsza B. G. nie wskazał, aby należał do określonego w komentowanym powyżej przepisie kręgu podmiotów. Nie wynika to również z akt administracyjnych i sądowych sprawy. W tym miejscu odnotować przyjdzie trafne stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, wedle którego skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z powodu wniesienia jej z naruszeniem art. 175 P.p.s.a., bez wzywania do usunięcia braków (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2004 r., FSK 3/04, dostępne: System Informacji Prawnej LEX nr 83280).
W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpoznawanej sprawie sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez Wójta Gminy Lubsza B. G. skutkować musi uznaniem jej za niedopuszczalną, a w konsekwencji podlegającą odrzuceniu. Podkreślić jeszcze warto, że Gmina Lubsza została prawidłowo pouczona przez Sąd o sposobie wniesienia skargi kasacyjnej, w piśmie z dnia 3 grudnia 2012 r.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 178 P.p.s.a., zgodnie z którym wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, orzeczono jak w sentencji.