Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Anna Misiak-Janik po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku T. R. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania usług opiekuńczych na skutek ponownego wniosku skarżącego z dnia 25 stycznia 2017 r. o przyznanie prawa pomocy postanawia: umorzyć postępowanie z wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt II SO/Op 10/15, referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu ustanowił T. R. radcę prawnego, w celu wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 września 2014 r., nr [...], w przedmiocie prawa pomocy w sprawie usług opiekuńczych. Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu dla T. R., radcę prawnego A. W.
Po wniesieniu skargi sprawa została odnotowana w Repertorium sądowym pod sygn. akt II SA/Op 393/16.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu przywrócił na wniosek pełnomocnika termin do wniesienia skargi, a wyrokiem z dnia 1 grudnia 2016 r., oddalił skargę.
Pełnomocnik, pismem procesowym z dnia 1 grudnia 2016 r. zwrócił się o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem, otrzymał go w dniu 27 grudnia 2016 r.
W dniu 10 stycznia 2017 r. pełnomocnik złożył do Sądu opinię o braku podstaw do wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku, wraz z odpisem dla doręczenia jej skarżącemu. Opinia ta uznana została przez Sąd za sporządzoną z zachowaniem zasad należytej staranności.
W dniu 25 stycznia 2017 r. wpłynął do tut. Sądu wniosek skarżącego złożony na urzędowym formularzu, o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.), zwanej dalej "P.p.s.a." referendarz sądowy zważył, co następuje:
Postępowanie o przyznanie prawa pomocy wszczęte na skutek ponownego wniosku skarżącego z dnia 25 stycznia 2017 r., podlega umorzeniu, jako bezprzedmiotowe.
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a P.p.s.a., strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Ponieważ T. R. z mocy samej ustawy P.p.s.a., jako osoba skarżąca decyzję dotyczącą usług opiekuńczych, został zwolniony z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, to postępowanie z jego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych jest bezprzedmiotowe, a orzekanie w sprawie stało się zbędne. O powyższej okoliczności ustawowego zwolnienia skarżącego od uiszczania kosztów sądowych, referendarz sądowy wypowiedział się już w postanowieniu z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt II SO/Op 10/15.
Odnosząc się do wniosku skarżącego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu zauważyć należy, że ww. postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 r., został ustanowiony T. R. radca prawny. Na skutek tego orzeczenia, Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] poinformowała o wyznaczeniu do reprezentowania skarżącego w toczącym się postępowaniu sądowoadministracyjnym, radcy prawnego z urzędu w osobie A. W. Wyznaczony pełnomocnik sporządził i wniósł do tut. Sądu skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia, a także złożył wniosek o doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, oraz opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku.