Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. K. na uchwałę Rady Gminy Walce z dnia 19 września 2007 r., nr X/75/07 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 22 października 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, w sprawie ze skargi E. K. na uchwałę Rady Gminy Walce z dnia 19 września 2007 r., nr X/75/07 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddalił skargę.
Odpis wyroku z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi skarżącej - adwokatowi A. K. w dniu 23 listopada 2009 r.
Od wyżej wskazanego wyroku w dniu 23 grudnia 2009 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej) adwokat A. K. wniósł w imieniu skarżącej skargę kasacyjną. Pełnomocnik skarżącej nie opłacił wniesionej skargi kasacyjnej, co potwierdza zapisek urzędowy z dnia 28 grudnia 2009 r. (k. 399 a. sąd.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę kasacyjną należało odrzucić.
Zgodnie z art. 230 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały (art. 230 § 1 P.p.s.a.). Do pism tych zalicza się w myśl art. 230 § 2 P.p.s.a. m.in. skarga kasacyjna. Wpis jest opłatą sądową (art. 212 P.p.s.a ), którą stosownie do treści art. 219 § 1 P.p.s.a. - należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie.
Omawiając kwestię zasad dotyczących uiszczania opłat sądowych, wskazać także należy, iż ustawodawca w art. 220 § 1 P.p.s.a. przewidział sytuację, gdy wnoszący pismo nie uiści opłaty od tego pisma już w chwili jego wnoszenia. W tym przypadku przewodniczący zobowiązany jest wezwać wnoszącego pismo, aby uiścił opłatę w terminie siedmiu dni. Wyjątek od tej reguły stanowi przepis art. 221 P.p.s.a., zgodnie z którym pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. W myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem, wpis od skargi kasacyjnej oraz od skargi o wznowienie postępowania wynosi połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 złotych. W tym miejscu wskazać również wypada na pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, iż "wyrażenie "opłata stała", użyte w art. 221 p.p.s.a., oznacza "wpis stały". Opłata w wysokości stałej w rozumieniu tego przepisu to opłata, której wysokość jest stała, taka sama, jednakowa. Takiemu kryterium odpowiada nie tylko opłata, która jest wyrażona kwotowo, lecz także taka, która, stanowiąc określony, zawsze taki sam ułamek określonej kwoty, ma zawsze taką samą wysokość ("wysokość stałą"). Gdy pismo procesowe podlega opłacie w wysokości ułamkowej części kwotowo określonego wpisu stałego, to opłata ta zawsze ma wysokość stałą. Nie przeczy temu konieczność dokonania w takiej sytuacji operacji rachunkowej celem ustalenia ułamkowej wysokości opłaty, gdyż wynik tej operacji zawsze może być jeden. Usuwa to możliwość powoływania się na niepewność co do wymagania, któremu strona, reprezentowana przez pełnomocnika musi sprostać, aby nie narazić się na sankcję przewidzianą w art. 221 in fine" (por. postanowienie NSA z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt II OSK 395/05, Lex nr 196445). Opłatą w wysokości stałej jest zatem wpis od skargi kasacyjnej oraz skargi o wznowienia postępowania w tych sprawach, w których wpis od skargi został określony w wysokości stałej (zob. Hanna Knysiak - Molczyk [w:] T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi", Komentarz, Wydanie 3, Wydawnictwo LexisNexis 2009, s. 835-836).
Dla określenia zatem charakteru i wysokości wpisu od skargi kasacyjnej, należało odwołać się do przepisów dotyczących wpisu od skargi w niniejszej sprawie. Według art. 231 P.p.s.a., wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, w innych sprawach pobiera się wpis stały. W niniejszej sprawie przedmiot zaskarżenia nie stanowiła należność pieniężna. Wpis od skargi kasacyjnej wynosi zatem stosownie do § 3 rozporządzenia połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 zł i jest wpisem stałym. Rozpoznawana sprawa dotyczy aktu prawa miejscowego, a zatem stosownie do § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu, pobiera się wpis stały w wysokości 300 zł., a zatem wpis od skargi kasacyjnej wynosi 150 zł i jest wpisem stałym.
Skargę kasacyjną w niniejszej sprawie wniósł zawodowy pełnomocnik - adwokat A. K., który w myśl przywołanych wyżej przepisów winien był uiścił wpis stały od skargi kasacyjnej w kwocie 150 zł. Pełnomocnik skarżącej nie opłacił wniesionej skargi. Przyjąć zatem należało, iż w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka do odrzucenia skargi kasacyjnej w oparciu o art. 221 P.p.s.a. w zw. z § 3 rozporządzenia.
Mając na uwadze powyższe orzeczono, jak w sentencji postanowienia.