Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz po rozpoznaniu w dniu 23 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. S. na A w G. w przedmiocie zwrotu kaucji za mieszkanie postanawia odrzucić skargę.
W dniu 8 maja 2006 r., F. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na niewłaściwe naliczenie, przez A w G., zwrotu kaucji za wykupione mieszkanie komunalne. W skardze wyjaśnił, iż w związku z wykupem mieszkania na własność, zwrócił się w dniu 29 sierpnia 2000 r., do A o zwrot, wpłaconej przez niego w dniu 4 października 1966 r., zwaloryzowanej kaucji za mieszkanie. W odpowiedzi otrzymał w dniu 6 listopada 2006 r. wyliczenie kaucji od 1988 r., jednakże bez odpowiedniej jej waloryzacji. Skarżący wskazał, iż tak wyliczoną kwotę przyjął. Jak wyjaśnił w chwili zwrotu kaucji nie był świadomy, iż przepis w oparciu o który kaucja została wyliczona, uznany został wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 października 2000 r. za niezgodny z Konstytucją RP. Po powzięciu informacji, iż wypłacona kwota kaucji została nieprawidłowo wyliczona, wystąpił dnia 10 grudnia 2001 r., a następnie 30 stycznia 2004 r. do A o wypłacenie zwaloryzowanej kwoty kaucji. W odpowiedzi otrzymał pismo z dnia 12 grudnia 2001 r. oraz 30 stycznia 2004 r. wskazujące, iż kaucja została prawidłowo wyliczona i wypłacona.
Postanowieniem z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt IV SA/Wr 385/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, zważył co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z przepisem art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Właściwość rzeczowa sądów administracyjnych, określona została w art. 3 i art. 4 Prawa o postępowaniu (...). Stosownie do art. 3 § 2 Prawa o postępowaniu (...), obejmuje ona orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Ponadto jak stanowi art. 3 § 3 Prawa o postępowaniu (...), do właściwości sądów administracyjnych należy także orzekanie w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę. Zgodnie zaś z art. 4, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, sądy administracyjne są właściwe również do rozstrzygania sporów o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz sporów kompetencyjnych między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.