Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego wniosku pełnomocnika skarżącego ustanowionego z urzędu o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać adwokatowi B. P. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu w kwocie 292,80 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) zawierającej podatek od towarów i usług, w kwocie 52,80 zł (słownie: pięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 25 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Op 641/08, oddalił skargę T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...], w przedmiocie zasiłku celowego.
Skarżącemu na jego wniosek o prawo pomocy złożony w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Opolu, został postanowieniem referendarza z dnia 19 marca 2009 r., przyznany adwokat z urzędu.
Odpis postanowienia o przyznaniu prawa pomocy został stosownie do art. 253 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej w skrócie P.p.s.a., w związku z § 35 ust. 2 i 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 września 2003 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania wojewódzkich sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 169, poz. 1646), przesłany z Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w O. celem wyznaczenia adwokata z urzędu dla skarżącego. Okręgowa Rada Adwokacka w O. wyznaczyła adwokatem z urzędu B. P. wykonującego zawód w Kancelarii Adwokackiej w O. Adwokat udzielił pełnomocnictwa substytucyjnego aplikantowi adwokackiemu W. W. Substytut adwokata brał udział w rozprawie przed tut. Sądem w dniu 19 maja 2009 r. złożył na niej do protokołu wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (k-42 a.sąd.).
Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z §19 pkt 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem, opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5 rozporządzenia i niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata. Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia - stawka minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji wynosi 240 zł. Przy przyznawaniu przez Sąd, zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa procesowego, bierze się pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy.
Zgodnie z § 2 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w brzemieniu nadanym przez § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 października 2005 r. zmieniającym to rozporządzenie, sąd podwyższa opłatę za udzielenie pomocy prawnej z urzędu o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 5 kwietnia 2004 r., Nr 454, poz. 535 ze zm.) stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, jest to stawka podstawowa, i obowiązuje ona podatników świadczących usługi prawnicze.
Referendarz sądowy przyznając adwokatowi, koszty udzielonej przez niego pomocy prawnej z urzędu kierował się wyżej wskazanymi przepisami prawa i uznał, iż za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi należy mu przyznać wynagrodzenie według norm przepisanych. Wynagrodzenie to przyznał w stawce minimalnej, albowiem uzasadniał to rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz niezbędny nakład pracy adwokata. Referendarz nie przyznał adwokatowi zwrotu niezbędnych wydatków, albowiem nie wykazał on ich poniesienia. Zasądzając wynagrodzenie uwzględniono § 2 ust. 3 rozporządzenia i podwyższono wynagrodzenie o stawkę podatku od towarów i usług, czyli o kwotę 52,80 zł.
W związku z powyższym na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a., orzeczono, jak w sentencji.