Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie: Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Protokolant: st. sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi L. W. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia w sprawie wznowienia postępowania o wymeldowanie postanawia : umorzyć postępowanie.
Przedmiotem postępowania sądowo-administracyjnego jest postanowienie Wojewody [...] z dnia [...], Nr [...], który działając na podstawie art. 134 K.p.a. oraz art. 149 § 1 K.p.a. stwierdził niedopuszczalność wniesienia zażalenia przez L. W. na postanowienie Prezydenta Miasta [...] z dnia [...], znak [...] o wznowieniu postępowania w sprawie wymeldowania L. W. z pobytu stałego w O. przy ulicy [...]. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, iż postanowienie Prezydenta [...] dotyczące wszczęcia postępowania o wznowienie jest tylko aktem procesowym, który nie rozstrzyga jeszcze sprawy wznowionego postępowania, a jedynie otwiera to postępowanie, w którym należy rozpatrzyć ponownie sprawę zakończoną decyzją ostateczną z dnia 24 sierpnia 2007r. Na postanowienie o wznowieniu postępowania nie przysługuje stronie środek prawny, jakim jest zażalenie i stąd też należało stwierdzić niedopuszczalność wniesienia takiego zażalenia.
Skargę na powyższe postanowienie wniósł L. W. Skarżący przedstawił w treści skargi swoją sytuację życiową spowodowaną wymeldowaniem go z pobytu stałego. Zarzucił, iż wezwana w dniu 26.09.2007r. na interwencję policja w istocie zadziałała na jego szkodę zdrowotną. Podał skarżący, iż ma orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy, a w wyniku nieprawidłowych działań policji stał się osobą bezdomną. Wskazał także, iż dokonano przywłaszczenia i kradzieży jego dokumentów, dokumentacji medycznej, kart bankomatowych, a także, iż wprowadzono go w błąd w przedmiocie odwołania się od decyzji Prezydenta Miasta [...].
Wojewoda [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonym postanowieniu.
Postanowieniem Referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 26 marca 2008r. zwolniono skarżącego od kosztów sądowych oraz ustanowiono dla skarżącego pełnomocnika z urzędu.
Pełnomocnik skarżącego na rozprawie w dniu 17 czerwca 2008r. oświadczył, iż cofa skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie podlega umorzeniu.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Skarżący (pełnomocnik skarżącego) może w każdym czasie cofnąć skargę, a sąd jest związany jej cofnięciem (art. 60 zdanie pierwsze P.p.s.a.). Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Mając na uwadze powyższy przepis oraz dokonując zgodnie z jego dyspozycją oceny oświadczenia skarżącego o cofnięciu skargi, uznać należało, iż oświadczenie skarżącego wiązało sąd, bowiem z treści tego oświadczenia oraz treści skargi nie wynikało, aby złożone zostało ono w celu obejścia prawa, jak też, aby spowodowało utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności lub utrzymaniem w mocy aktu wydanego z naruszeniem prawa, które stanowiłoby podstawę do wznowienia postępowania przed organem administracji publicznej.
Skarżący może cofnąć skargę w każdym czasie, bowiem to on rozporządza skargą i stąd też wobec stwierdzenia braku przesłanek uniemożliwiających sądowi uznanie za niedopuszczalne cofnięcie przedmiotowej skargi, w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postępowanie w sprawie należało umorzyć.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.