Katarzyna Witkowicz-Grochowska - Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 listopada 2013 r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] sierpnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielania pozwolenia na budowę postanawia zwolnić S. K. od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. /-/ K. Witkowicz-Grochowska
Skarżący S. K. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych od skargi, jaką złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na decyzję Wojewody.
W uzasadnieniu wniosku o prawo pomocy skarżący argumentował, że brak mu możliwości uiszczenia kwoty 500 zł tytułem wpisu sądowego. Oświadczył, że jest osobą samotną, emerytem, ma 74 lata, jego świadczenie emerytalne aktualnie wynosi [...] zł netto miesięcznie, plus dodatek pielęgnacyjny. W celu uzyskania większego dochodu na pokrycie codziennych potrzeb życiowych oraz opłat związanych z utrzymaniem mieszkania prowadzi punkt usług szewskich. Dochód z tego tytułu wynosi średnio około [...] zł brutto miesięcznie. Skarżący wskazał, że nie posiada osób, z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe.
W części wniosku dotyczącej majątku oświadczył, że posiada dom jednorodzinny. Wskazał, że nie posiada oszczędności oraz innych wartościowych ruchomości.
Wpis sądowy w niniejszej sprawie wynosi 500 zł.
Zgodnie z dyspozycją art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku dla koniecznego swojego utrzymania. Oznacza to, że prawo pomocy ma charakter szczególny i wyjątkowy, a skorzystać z tego uprawnienia mogą jedynie osoby w rzeczywiście ciężkiej sytuacji finansowej, pozbawione majątku, stałego miesięcznego dochodu lub uzyskujące go w takiej wysokości, że nie są w stanie uiścić nawet najmniejszej należności sądowej (bezrobotni, emeryci, renciści, osoby samotnie wychowujące dzieci).
Sytuacja majątkowa i rodzinna skarżącego przedstawiona we wniosku o prawo pomocy uzasadnia ocenę, że nie jest on w stanie, bez ograniczeń w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, wygospodarować środków finansowych na najniższe nawet koszty postępowania sądowego. Jego miesięczny dochód, wedle zasad doświadczenia życiowego, nie przewyższa środków potrzebnych na zaspokojenie koniecznych wydatków bieżącego utrzymania związanych z pokryciem w szczególności kosztów mieszkania i żywności. Osiągane dochody z trudem zaspokajają podstawowe potrzeby koniecznego utrzymania, co zmusza wnioskodawcę, mimo wieku, do kontynuowania aktywności zawodowej i prowadzenia działalności gospodarczej. Dochody z tej działalności mają jedynie znaczenie wspierające domowy budżet.
Posiadaną nieruchomość wykorzystuje celem zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.
Wobec powyższego, poniesienie kosztów sądowych w niniejszej sprawie spowoduje uszczerbek w niezbędnych wydatkach koniecznego utrzymania skarżącego, a w konsekwencji prowadzi do ograniczenia prawa do sądu. W tym stanie rzeczy należało przyznać prawo pomocy i zwolnić wnioskodawcę od kosztów sądowych niniejszego postępowania.
Podkreślić należy, że zgodnie z treścią art. 249 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub w części, jeżeli okaże się, że okoliczności, na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć.
Z powyższych względów, na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w postanowieniu.
/-/ K. Witkowicz-Grochowska