Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi J. L. na decyzję Starosty P. z dnia ... 2010 r. Nr ... w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego; postanawia odrzucić skargę. /-/ B. Drzazga
Pismem z dnia 26 września 2014 r. J. L. wniósł skargę na decyzję Starosty P. z dnia ... 2010 r. w przedmiocie udzielenia na rzecz Wielkopolskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w P. pozwolenia wodnoprawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.) Powołane przepisy statuują zasadę pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu administracyjnego w stosunku do kontroli sądowej. Postępowanie sądowoadministracyjne nie może zastępować postępowania administracyjnego, a więc nie może zostać wszczęte, dopóki postępowanie takie nie zostało zakończone wydaniem merytorycznego orzeczenia przez organ II instancji.
Stwierdzić należy, iż zaskarżona decyzja Starosty P. jest decyzją wydaną w pierwszej instancji. Czyniąc zadość zasadzie dwuinstancyjności postępowania, która wynika wprost z art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 z 2000 r., poz. 1071 ze zm., zwanej dalej kpa), od decyzji wydanej w pierwszej instancji służyło stronom postępowania, zgodnie z treścią art. 127 § 1 kpa i art. 4 i 4a ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. (tekst jednolity Dz.U. z 2012 r., poz. 145 z zm.). odwołanie do organu wyższego stopnia, czyli do Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w P., Decyzja Starosty P. zawierała prawidłowe pouczenie o trybie i terminie wniesienia odwołania. Konsekwencją powyższego jest stwierdzenie, że skarżący nie wyczerpał wszystkich przysługujących w postępowaniu administracyjnych środków zaskarżenia, zatem skarga do sądu administracyjnego jest na obecnym etapie przedwczesna.
Wobec powyższego złożenie niniejszej skargi do Sądu nie może skutkować rozpatrzeniem sprawy w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Sąd administracyjny nie jest bowiem uprawniony do kontroli legalności decyzji organu administracji pierwszej instancji.
Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że wniesienie skargi na decyzję organu I instancji jest niedopuszczalne, co skutkuje jej odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.
Na marginesie wskazać jedynie należy, że z akt sprawy nie wynika, aby skarżący był stroną postępowania administracyjnego zakończonego wydaniem decyzji będącej przedmiotem niniejszej skargi. Dlatego też, aby skutecznie mógł wszcząć postępowanie w przedmiocie kontroli legalności zaskarżonego rozstrzygnięcia, musiałby najpierw wzruszyć ostateczną decyzję w trybie postępowania nadzwyczajnego.
/-/ B. Drzazga