Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 kwietnia 2018 r. wniosku skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Wojewody z dnia [...] 2017 r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę; postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. /-/ D. Rzyminiak - Owczarczak
M. C., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] 2017 r., Nr [...], w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia "S. w G. pozwolenia na budowę budynku usługowo-handlowego z wewnętrzną instalacją gazową na działkach nr [...] i [...], ark. [...], położonych przy ul. [...] w G..
W skardze skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji podnosząc, że jej wykonanie spowoduje trudne do odwrócenia skutki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje;
Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W świetle powołanej regulacji rozpatrując wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu Sąd dokonuje oceny, czy w sprawie zaistniały przesłanki określone w art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę, co oznacza, że wniosek powinien być uzasadniony. Konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Nieodzowne jest wykazanie zaistnienia jednej z przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a., tj. zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Podkreślenia wymaga, że to na stronie ciąży obowiązek uzasadnienia wniosku, w tym wskazania okoliczności uzasadniających jego uwzględnienie.
Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zawiera uzasadnienia.
Strona skarżąca nie uzasadniła w jakikolwiek sposób zaistnienia przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a., a mianowicie tego, że wskutek wykonania zaskarżonej decyzji zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżąca nie sprecyzowała, na czym miałyby trudne do odwrócenia skutki. Zawarcie w skardze samego wniosku bez jego uzasadnienia nie wystarczy, aby Sąd pozytywnie rozważył wstrzymanie wykonania w oparciu o przesłanki wskazane w art. 61 § 3 p.p.s.a. Podkreślić w tym miejscu należy, że sąd administracyjny nie dokonuje żadnych ustaleń faktycznych w sprawie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzupełniająco wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 35a ust. 1 Prawa budowlanego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1332), w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję o pozwoleniu na budowę wstrzymanie wykonania decyzji na wniosek skarżącego można uzależnić od złożenia przez skarżącego kaucji na zabezpieczenie roszczeń inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji. Brzmienie tego przepisu dowodzi, że postanowienie wstrzymujące wykonanie decyzji o pozwoleniu na budowę, stanowić może dużą dolegliwość dla inwestora, mogącą nierzadko spowodować większą szkodę niż ta, jaka mogłaby wyniknąć z kontynuowania robót budowlanych prowadzonych w oparciu o zaskarżoną decyzję. Zatem inwestor, który prowadzi proces budowlany na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, narażony jest na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody nie tylko w przypadku uwzględnienia skargi, ale również w razie wstrzymania wykonania decyzji.
W rozpoznawanej sprawie wobec bezzasadności wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji bezprzedmiotowe jest zastosowanie kaucji na zabezpieczenie, o której mowa w art. 35 a ust. 1 Prawa budowlanego.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, działając na podstawie art. 61 § 3 i § 3 p.p.s.a, odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
/-/ D. Rzyminiak - Owczarczak