Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka po rozpoznaniu w dniu 20 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.K. na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy W. z dnia 25 listopada 1998 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: odrzucić skargę /-/ J.Szaniecka
Decyzją z dnia 25 listopada 1998 r. nr [...] Burmistrz Gminy W., działając na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 1984 r. Nr 32, poz. 174) postanowił o wymeldowaniu A.K. z pobytu stałego w lokalu pod adresem O. nr [...], gm. W..
Decyzja ta została skutecznie doręczona wnioskodawczyni M.H. (k. 12 akt administracyjnych), natomiast A.K. decyzji nie odebrał pomimo jej dwukrotnego awizowania pod adresem O. nr 2, W. (k. 13 i 14 akt administracyjnych). Adres zamieszkania A.K., na który podjęto próbę doręczenia decyzji został uprzednio ustalony w oparciu o dane z Centralnego Biura Adresowego w Warszawie (k. 4 akt administracyjnych).
Pismem z dnia 9 czerwca 2011 r. A.K. wniósł skargę, w której podniósł, że nie wiedział o decyzji o jego wymeldowaniu oraz wniósł o przywrócenie terminu do jej zaskarżenia oraz o jej uchylenie.
Pismem z dnia 6 października 2011 r. pełnomocnik ustanowiony z urzędu potwierdził, że przedmiotem zaskarżenia jest decyzja G.W. z dnia 25 października 1998 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
W myśl art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: P.p.s.a.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2).
Złożenie skargi z naruszeniem przepisu art. 52 § 1 i 2 ustawy, obliguje Sąd do jej odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy, który stanowi, iż Sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Od decyzji Burmistrza Gminy W. z dnia 25 listopada 1998 r. przysługiwało A.K. odwołanie do Wojewody w terminie 14 dni od jej doręczenia. Z akt nie wynika, by decyzja ta została przez niego zaskarżona. W tej sytuacji nie może budzić wątpliwości, że przed wniesieniem skargi do Sądu administracyjnego skarżący nie wyczerpał środków zaskarżenia.
W tym miejscu należy też podkreślić, że decyzja Burmistrza Gminy W. z dnia 25 listopada 1998 r. weszła do obrotu prawnego, ponieważ została skutecznie doręczona M.H.. Podjęto także próbę jej doręczenia na ostatni adres zameldowania A.K.
Skarżący podniósł w skardze, że nie wiedział o decyzji. Taka okoliczność nie umocowuje go jednak do złożenia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego i to po wielu latach do daty wydania decyzji.
Mając na uwadze powyższe Sąd odrzucił skargę jako niedopuszczalną na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Na marginesie Sąd wyjaśnia skarżącemu, że postępowanie w sytuacji, gdy strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu jej dotyczącym (np. uprawdopodobni, że decyzję doręczano na nieaktualny adres) regulują przepisy o wznowieniu postępowania zawarte w Kodeksie postępowania administracyjnego (wniosek o wznowienie składa się do organu, który wydał decyzję).
/-/ J.Szaniecka