Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. P. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie bonifikaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności postanawia I. Zwolnić wnioskodawczynię od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi w 1/2 części, II. W pozostałym zakresie odmówić zwolnienia od kosztów sądowych.
A. P. wnioskując z uwagi na trudną sytuację materialną w złożonej przez siebie do WSA w Rzeszowie skardze o zwolnienie z kosztów postępowania
(w tym zwłaszcza od opłaty od skargi), w przesłanym następnie w wyniku wezwania urzędowym formularzu PPF zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych. Jako uzasadnienie wniosku powołała dodatkowo okoliczność samotnego wychowywania i utrzymywania uczącej się 22-letniej córki.
Z zawartego w nim oświadczenia wynikało, że jedyny wartościowy składnik posiadanego przez nich majątku stanowi będący ich współwłasnością dom o pow.
213 m², zaś źródło utrzymania wynagrodzenie za pracę skarżącej w wysokości
2421 zł. i pobierana przez jej córkę renta rodzinna w wysokości 793 zł. brutto (netto odpowiednio 1750 i i 686 zł.).
Wg złożonego przez wnioskodawczynię w wyniku wezwania dodatkowego oświadczenia, jej średnie miesięczne wydatki obejmują opłaty za energię elektryczną - 92 zł., gaz - 77 zł., rtv i telefon - 94 zł., ścieki - 45 zł., śmieci - 25 zł., zakup żywności - 700 zł., środków czystości - 50 zł., ubrań - 100 zł., leków - 80 zł., opału (drewno i węgiel) - 850 zł. oraz wynajem mieszkania dla córki - 380 zł. Skarżąca jest ponadto właścicielką samochodu osobowego Opel Astra (rok prod. 1996).
Mając powyższe na uwadze stwierdzono, co następuje:
Zwolnienie od kosztów sądowych dotyczy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, czego warunkiem w przypadku osoby fizycznej jest wykazanie braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny - art. 245 § 3 w/z z art. 246
§ 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a.
Dokonana w oparciu o powyższe informacje ocena możliwości płatniczych A. P. wskazuje, że częściowo spełnia ona tę przesłankę. Przemawia za tym struktura wydatków jej i córki które co do zasady dotyczą zaspokajania ich uzasadnionych potrzeb życiowych i zgodnie z udzielonymi informacjami wyczerpują całość ich dochodów.
Zgodnie z ukształtowanym orzecznictwem sądowym (m.in. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2008 r. II FZ 240/08), przez uszczerbek utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny należy jednak rozumieć zachwianie sytuacji materialnej i bytowej w taki sposób, iż nie jest się w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych. Oznacza to, że wszystkie ponoszone przez wnioskodawcę i osoby wspólnie z nią gospodarujące wydatki o charakterze koniecznym (a więc na zakup żywności, opłaty związane z utrzymaniem domu/ mieszkania, leczenie, edukację) powinny zostać ograniczone do niezbędnego minimum, a wszystkie pozostałe zaniechane celem poczynienia niezbędnych oszczędności. W przypadku skarżącej, mimo że większość wydatków nie budzi wątpliwości, może to częściowo dotyczyć tych przeznaczanych na utrzymanie samochodu, telefonu czy zakup odzieży. Pewne zastrzeżenia co do jej wygórowania nasuwa też deklarowana kwota miesięcznych wydatków na ogrzewanie domu - 850 zł., biorąc przy tym pod uwagę, że praktycznie przez większość czasu przebywa w nim tylko 1 osoba (studiująca córka skarżącej zamieszkuje w wynajmowanym mieszkaniu).