Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka AWSA Karina Gniewek - Berezowska Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2021 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Powiatu z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na niewłaściwe działanie Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w S. - postanawia - odrzucić skargę.
Wojewoda wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na uchwałę Nr [...] Rady Powiatu [...] z dnia [...] maja 2021 r. w sprawie rozpatrzenia skargi na niewłaściwe działanie Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w [...] (dalej także: "Dyrektor PUP").
Jak wynika z akt sprawy, w dniu 7 marca 2021 r. A. P. wniósł do Starostwa Powiatowego w [...] (data wpływu to 8 marca 2021 r.) skargę na niewłaściwe działanie Dyrektora PUP w [...]. Podniósł, że w związku uznaniem przez Dyrektora PUP w [...], że żądane przez niego w pismach z dnia 1 i 16 lutego 2021 r. informacje nie stanowią informacji publicznej, Dyrektor powinien na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego wydać w tej sprawie decyzję administracyjną.
Wskazaną wyżej uchwałą Nr [...] z dnia 27 maja 2021 r. Rada Powiatu [...] uznała skargę A. P. z dnia 8 marca 2021 r. na niewłaściwe działanie Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w [....] za bezzasadną. W podstawie prawnej powołano art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2020 r. poz. 920), określanej następnie jako "u.ś.p." w zw. z art. 229 pkt 4, art. 237 i art. 238 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.), zwanej dalej"K.p.a.".
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na powyższą uchwałę złożył Wojewoda, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności i zasądzenie kosztów postępowania. Organ wskazał, że co prawda rozpatrzona przez Radę skarga A. P. dotyczy kierownika powiatowej jednostki organizacyjnej, to jednak należy zauważyć, że w istocie jej przedmiotem jest bezczynność w rozpatrzeniu wniosków wymienionego o udostępnienie informacji publicznej w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2176 ze zm.), zwanej następnie "u.d.i.p". Wojewoda zauważył, że udostępnienie informacji publicznej następuje w formie czynności materialno-technicznej, a ewentualne kwestionowanie zupełności udzielonej informacji, czy jej adekwatności względem żądania wyrażonego we wniosku o jej udostępnienie, nie jest możliwe w formie odwołania, czy wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. W tej sytuacji, wobec braku decyzji odmownej, wnioskodawcy przysługuje skarga na bezczynność do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325), określanej w dalszej części jako "P.p.s.a.".
Wojewoda wskazał, że Rada zakwalifikowała pismo z dnia 8 marca 2021 r. jako skargę powszechną podlegającą rozpatrzeniu na podstawie art. 229 pkt 4 K.p.a. i uznała się za organ właściwy do merytorycznego rozpatrzenia zarzutów w przedmiocie nieudzielenia pełnej informacji publicznej oraz niewydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej na podstawie przepisu art. 16 u.d.i.p. W konsekwencji powyższego, Rada dokonała oceny działalności kierownika powiatowej jednostki organizacyjnej w zakresie prawidłowości dokonania kwalifikacji wniosków o udzielenie informacji publicznej działając na podstawie przepisów działu VIII K.p.a. regulującego tryb postępowania o charakterze uproszczonym, które kończy się czynnością zawiadomienia skarżącego o sposobie załatwienia skargi. Organ nadzoru podniósł, że to nie rzeczą organu, a strony jest formułowanie zamierzeń, jakie chce podjąć w postępowaniu czy wywołać składanym wnioskiem. W przypadku niejednoznaczności pisma, istotnym jest ocena intencji strony, gdyż to ona jest dysponentem przysługujących jej uprawnień do inicjowania postępowania. W takiej sytuacji, a więc niejasności co do rzeczywistych intencji, powinnością organu jest doprecyzowanie lub wyjaśnienie powstałych wątpliwości poprzez wezwanie strony do sprecyzowania jej żądań. Organ jest bowiem obowiązany do czuwania nad stronami, aby te z powodu nieznajomości prawa lub nieporadności procesowej nie poniosły szkody lub negatywnych skutków swoich działań lub zaniechań, co wynika wprost z treści art. 9 K.p.a. W ocenie Wojewody, pismo złożone w Starostwie Powiatowym w [...] w dniu 8 marca 2021 r. posiada znamiona skargi na bezczynność organu w udostępnieniu informacji publicznej, którą właściwy jest rozpatrzyć wojewódzki sąd administracyjny. Z jego treści wynika bowiem żądanie doprowadzenia organu do udzielenia określonej informacji publicznej bądź wydania decyzji w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej. Tym samym, zdaniem Wojewody, Rada Powiatu [...] podejmując uchwałę Nr [...] w dniu [...] maja 2021r. w sprawie rozpatrzenia przedmiotowej skargi naruszyła art. 21 u.d.i.p. w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. oraz art. 223 § 1 i 229 pkt 4 K.p.a.