Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2018 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku A. z s. w [...] o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za ograniczenie praw własności nieruchomości postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W skardze na decyzję Wojewody . ustalającą odszkodowanie za ograniczenie prawa własności nieruchomości i zobowiązującą A. S.A. do zapłaty spółka reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika wniosła o wstrzymanie wykonania decyzji podnosząc, że jej wykonanie "ewidentnie spowoduje wyrządzenie po jej stronie szkody, a skutki mogą być trudne do odwrócenia".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Przedmiotem wniosku jest decyzja ustalająca odszkodowanie z tytułu ograniczenia prawa własności w wysokości 1.770 zł i zobowiązująca do jego zapłaty A. S.A. .
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: "P.p.s.a.") wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji. Zatem zasadą jest wykonalność ostatecznych decyzji. Sąd jednak może, stosownie do treści art. 61 § 3 P.p.s.a. na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności w sytuacji gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Powołując się na powyższy przepis, skarżąca reprezentowana przez radcę prawnego wskazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji "ewidentnie spowoduje po jej stronie szkody, których skutki mogą być nieodwracalne".
W ocenie Sądu powołane przez skarżącą okoliczności nie uzasadniają złożonego wniosku.
W ugruntowanym już w tym zakresie orzecznictwie przyjmuje się i Sąd pogląd ten podziela, że uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na stronie skarżącej (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 listopada 2004 r., sygn. akt FZ 474/04, z dnia 31 sierpnia 2004 r., sygn. akt FZ 267/04, z dnia 28 listopada 2012 r., sygn. akt I FSK 1263/12, wszystkie powołane orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń i Informacji o Sprawach orzeczenia.nsa.gov.pl).
Należy powtórzyć za powołanymi Sądami, że nie wystarcza złożenie wniosku, czy przytoczenie w jego uzasadnieniu okoliczności, które teoretycznie mogą pojawić się na etapie wykonywania orzeczenia, ale wniosek taki powinien zostać poparty stosownymi dokumentami źródłowymi pozwalającymi wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy.
Brak przy tym podstaw, aby żądać od sądu poszukiwania argumentów przemawiających za wstrzymaniem wykonania aktu za samą stronę (zob. NSA w postanowieniu z 15.01.2015 r., sygn. I OZ 1236/14, LEX nr 1624317, a także z 18.05.2004 r., sygn. FZ 65/04).
Takich argumentów wniosek nie zawiera. Powyższych wymagań nie spełnia wskazanie przez skarżącą, że wykonanie decyzji spowoduje trudne do odwrócenia następstwa oraz szkodę. Stanowią one w rzeczywistości powtórzenie treści przepisu, czyniąc wniosek nieuzasadnionym, tym bardziej, że skarżąca jest reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, od którego wymagany jest profesjonalizm oraz podwyższona staranność w działaniu.