Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2015 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M. Ż. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z tytułu sporządzenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 maja 2014 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej J. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 lutego 2014 r. odrzucającego skargę J. S. - postanawia - przyznać adwokat M. Ż. od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 27,60 zł (słownie: dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 21 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (WSA) odrzucił skargę J. S., natomiast postanowieniem z dnia 21 maja 2014 r. Sąd odrzucił skargę kasacyjną wymienionego od wskazanego orzeczenia. W związku z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 września 2014 r. sygn. akt I OZ 715/14, przyznającym J. S. prawo pomocy w zakresie całkowitym, Okręgowa Rada Adwokacka (pismo z dnia 29 września 2014 r.) wyznaczyła w charakterze pełnomocnika strony adwokat M. Ż. Pełnomocnik ta w dniu 28 października 2014 r. złożyła w tut. Sądzie wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na wymienione wyżej postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 21 maja 2014 r. oraz jednocześnie przedmiotowy środek zaskarżenia. W zażaleniu tym adwokat wniosła o przyznanie jej kosztów zastępstwa procesowego, oświadczając jednocześnie, że nie zostały one uiszczone w całości ani też w części przez skarżącego.
Odnośnie do kwestii wynagrodzenia dla ustanowionego w ramach instytucji prawa pomocy pełnomocnika wypowiada się art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej "P.p.s.a.". Stanowi on, że wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów. Przepisami tymi są regulacje rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. 2013 r. poz. 461), określanego następnie jako "rozporządzenie". W § 19 pkt 1 przewiduje ono, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują _@POCZ@__@KON@_opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5. Stawką minimalną w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji tj. w postępowaniu zażaleniowym jest kwota 120 zł, o czym stanowi § 18 ust. 1 pkt 2 lit. d rozporządzenia.
Poza tym, z brzmienia § 2 ust. 3 rozporządzenia wynika, że w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego wykonywanego z urzędu, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Mając na uwadze powyższe przyznano adwokat M. Ż. kwotę 147,60 zł z tytułu udzielonej skarżącemu J. S. nieopłaconej w jakimkolwiek zakresie pomocy prawnej z urzędu (tj. za sporządzenie zażalenia na wymienione wyżej postanowienie tut. Sądu z dnia 21 maja 2014 r.), na którą składa się opłata w wysokości 120 zł, powiększona o stawkę podatku VAT (27,60 zł).
Orzeczenie niniejsze wydano na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 w zw. z art. 250 P.p.s.a. oraz § 19 pkt 1 i § 18 ust. 1 pkt 2 lit. d rozporządzenia.