St. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] maja 2015 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia zwolnić wnioskodawcę od kosztów sądowych.
T. K. dołączonym do wniesionej skargi wnioskiem o przyznanie prawa pomocy (złożonym na obowiązującym osoby fizyczne w postępowaniu sądowoadministracyjnym formularzu PPF) wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wskazał, że nie jest w stanie ich ponieść ze względu na stan majątkowy. Aktualnie nie uzyskuje żadnych dochodów, a w bieżącym utrzymaniu pomaga mu siostra pobierająca rentę w wysokości 800 zł (ze środków tych utrzymuje się jeszcze ich brat). Jako posiadany majątek skarżący wykazał dom o pow. 120 m² wraz z działką o pow. 0,5 ha oraz nieruchomość rolną o pow. ok. 5 ha (z uwagi na stan zdrowia nie jest ona uprawiana i nie przynosi żadnych dochodów).
Rozpoznając złożony wniosek stwierdzono, co następuje:
Zwolnienie od kosztów sądowych objęte jest zakresem częściowego prawa pomocy, którego przyznanie osobie fizycznej uzależnione jest od wykazania przez nią braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny - art. 245 § 3 w/z z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Mając na uwadze opisaną powyżej sytuację materialno - bytową wnioskodawcy należy stwierdzić po jego stronie brak jakichkolwiek możliwości poniesienia - w całości lub w części - kosztów sądowych związanych z jego udziałem w sprawie. Nie posiada obecnie żadnych własnych źródeł dochodu z których mógłby je sfinansować, pozostając de facto na utrzymaniu wspólnie gospodarującej z nim siostry. Jedynego potencjalnego źródła tych dochodów można by obecnie w jego przypadku upatrywać w posiadanej nieruchomości rolnej, niemniej brak możliwości ich pozyskania "usprawiedliwia" oświadczenie o złym stanie zdrowia. Nie bez znaczenia dla oceny całokształtu możliwości płatniczych wnioskodawcy pozostaje w tej sytuacji nałożenie na niego kwestionowanej w skardze grzywny w wysokości 500 zł oraz związany pośrednio z brakiem możliwości jej opłacenia zarzut skargi co do braku wskazania okoliczności, jakimi organ administracji I i II instancji kierował się przy określaniu jej wysokości.
Powyższe przemawia za uznaniem zasadności wniosku skarżącego w pełnym objętym nim zakresie. Brak jest przy tym uzasadnionych przesłanek mogących świadczyć, że w najbliższym czasie możliwości płatnicze skarżącego mogą ulec poprawie w stopniu, który przemawiałby np. za przyznaniem mu częściowego zwolnienia od kosztów sądowych.
Uznając w tej sytuacji wniosek T. K. za uzasadniony w całości, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 i art. 258 § 2 pkt 7 powołanej ustawy orzeczono jak w sentencji postanowienia.