Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku A. C. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 4 lutego 2016 r., sygn. akt II SA/Rz 836/15 w sprawie ze skargi A. C. i I. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego zwrotu nieruchomości - postanawia - odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 4 lutego 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę A. C. oraz I. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego zwrotu nieruchomości oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 1/3 i 1/4, położonej w obr. [...].
Dnia 15 lutego 2015 r. A. C. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wskazanego wyżej orzeczenia i doręczenie go wraz z tym uzasadnieniem, wnosząc jednocześnie o sporządzenie takiego uzasadnienia i jego doręczenie wraz z wyrokiem. Podniosła, że w nocy z 10 na 11 lutego b. r. dostała wysokiej gorączki i obecnie jest chora na wirus grypy. W związku z powyższym zdarzeniem losowym nie miała możliwości wystąpienia z przedmiotowym żądaniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Dokonanie przez stronę postępowania sądowego czynności w takim postępowaniu już po upływie przewidzianego w tym zakresie przez ustawę lub sąd terminu oznacza bezskuteczność tej czynności. Tego rodzaju konsekwencję procesową przewiduje art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Jeśli jednak okoliczność w postaci nieterminowego podjęcia określonej czynności procesowej nie została przez stronę zawiniona, to sąd - w myśl art. 86 § 1 P.p.s.a. - przywróci termin na złożony przez stronę w tym przedmiocie wniosek. Wniosek taki winien być złożony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 P.p.s.a.). Ponadto, wedle art. 87 § 4 P.p.s.a., równocześnie z nim należy dokonać czynności, której nie dokonano w terminie. W samym wniosku należy zaś uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na niezawinienie (art. 87 § 2 P.p.s.a.).
W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, przy zastosowaniu obiektywnego miernika staranności, jakiego można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Przeszkody w dotrzymaniu terminu muszą zaś mieć charakter zewnętrzny i obiektywny, a brak winy w uchybieniu terminu można uznać tylko wtedy, gdy strona nie mogła tej przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22.02.2012 r. I FZ 522/11 oraz z 21.02.2012 r. II GZ 56/12, obydwa publ.: http://nsa.gov.pl).
A. C. w uzasadnieniu swojego wniosku powołała się na fakt, iż w ostatnim dniu biegu terminu na złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia zapadłego w jej sprawie wyroku dostała wysokiej gorączki i obecnie pozostaje chora.
Oceniając powołaną okoliczność w kontekście wyżej podanych uwag należy podnieść, że choroba strony może stanowić o braku zawinionego przez nią podjęcia określonej czynności procesowej, jednak nie w każdych warunkach. Należy bowiem w każdym przypadku ocenić, na ile uniemożliwiła ona samodzielne dokonanie czynności przez stronę. Ponadto, należy mieć na względzie, że strona może mieć możliwość usunięcia przedmiotowej przeszkody przy użyciu zwykłych środków, a to poprzez wyręczenie się inną osobą, w tym domownikiem. Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru kierowanego do A. C. wezwania o wpis oraz o odpisy skargi, odbiór ten nastąpił do rąk dorosłego domownika skarżącej, a mianowicie córki A. C.. Oznacza to, że skarżąca mogła skorzystać z pomocy wymienionej, a możliwe, że także z pomocy innych osób, aby zachować siedmiodniowy termin na złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku zwłaszcza, że samo jego sporządzenie nie stanowi czynności pracochłonnej, jak też wymagającej szczególnej koncentracji umysłowej. Podkreślenia wymaga także, iż wniosek taki został przez skarżącą złożony pomimo tego, że - jak sama twierdzi - nadal jest chora, a zatem choroba nie przeszkodziła jej w istocie w dokonaniu powyższego.
Z podanych względów, a zatem wobec niestwierdzenia w wypadku strony skarżącej braku winy w niedochowaniu ustawowego terminu, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 P.p.s.a.