z dnia 21 września 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Zbigniew Czarnik po rozpoznaniu w dniu 21 września 2011 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na decyzję Wojewody P. w R. z dnia [..] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania skarżonej decyzji.
W skardze na decyzję Wojewody P. w R. z dnia [..] lipca 2011 r., nr [...], którą uchylono w całości decyzję Burmistrza U.D. z dnia [..] czerwca 2011 r., nr [...], i orzeczono o wymeldowaniu A.S. z pobytu stałego spod adresu [..]-[..] U.D., ul. [..] [x], skarżąca A. S. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Zgodnie z przepisem art. 61 §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r., nr 153, poz.1270, ze zm.; dalej "p.p.s.a.") po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w §1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Konstrukcja wskazanej instytucji prawnej oparta została na zasadzie skargowości i wymaga od Sądu rozważenia interesów wszystkich stron i uczestników postępowania. Wynika z tego dla wnioskodawcy obowiązek wykazania możliwości zaistnienia okoliczności określonych w powołanym przepisie, czyli niebezpieczeństwa nastąpienia szkody oraz jej rozmiarów, które muszą być znaczne, a więc większe niż zwykłe konsekwencje wykonania aktu. Możliwe jest też wskazanie na możliwość wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków wymagających dużych nakładów sił i środków dla przywrócenia poprzedniego stanu rzeczywistości. Ponadto przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej może być tylko taka decyzja administracyjna wydana w sprawie indywidualnej, która podlega wykonaniu i wymaga wykonania (korzysta z przymiotu wykonalności).
Przedmiotem skargi jest decyzja o wymeldowaniu z pobytu stałego, wydana na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz.U. z 2006 r., nr 139, poz. 993). Ewidencja ludności polega m.in. na rejestracji danych o miejscu pobytu osób. Powinna odzwierciedlać stan faktyczny stałego lub czasowego pobytu osoby i z tej przyczyny ma charakter deklaratywny. Pomimo jednak tego, że wymeldowanie jest aktem rejestracji danych dotyczących pobytu osoby w określonej miejscowości pod danym adresem i stwierdzeniem faktu długotrwałego nie przebywania pod tym adresem, i które nie ma bezpośredniego związku z prawem do zamieszkiwania w danym budynku, to skarżona decyzja spełnia kryteria z art. 61 §3 p.p.s.a. do wstrzymania jej wykonania. W przypadku decyzji orzekającej o wymeldowaniu z pobytu stałego należy bowiem uwzględnić ewentualne szkody oraz skutki wynikające z braku stałego zameldowania związane z codzienną egzystencją osoby, której dotyczy decyzja, trudnościami w załatwianiu wielu codziennych spraw życiowych, w tym w urzędach, bankach, placówkach służby zdrowia czy zakładzie pracy. Skarżona decyzja posiada zatem przymiot wykonalności, co jednak nie przemawia za zasadnością wniosku.
Zgłoszony wniosek nie zawiera jakiegokolwiek uzasadnienia nawiązującego do wskazanych przesłanek. Skarżąca powołuje jedynie argumenty na poparcie zarzutów skargi nie określając, jaki wpływ skarżona decyzja może wywrzeć na jej sferę prawną lub faktyczną, a przez to w jaki sposób może jej wyrządzić znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki. Sąd administracyjny zasadniczo nie prowadzi postępowania dowodowego i nie ma obowiązku doszukiwania się przyczyn zgłoszonego wniosku, lecz dokonuje jedynie oceny, czy w świetle uzasadnienia wniosku i charakteru aktu administracyjnego spełnione zostały przesłanki do udzielenia ochrony tymczasowej na czas trwania postępowania w danej instancji. Z uzasadnienia skargi wynika jedynie, że skarżąca nie mieszka pod wskazanym adresem z powodu szykan ze strony byłego męża. Ostatnio przebywa natomiast w mieszkaniu swojej synowej. Opuszczenie domu, którego jest współwłaścicielką, nie było dobrowolne i nie jest trwałe, w miarę możliwości stara się w nim przebywać pod nieobecność byłego męża, czyni nieustanne starania o ponowne zamieszkanie w nim. Zamierza tam powrócić po zakończeniu postępowania o podział majątku wspólnego. Posiada klucze do domu, a na podstawie postanowienia zabezpieczającego Sądu Rejonowego w Lesku została upoważniona do podjęcia prac w celu ustanowienia odrębnej własności lokalu w tym budynku, gdzie pozostały jej rzeczy.
Mając na względzie powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie przepisu art. 61 §3 p.p.s.a., na posiedzeniu niejawnym zgodnie z art. 61 §5 p.p.s.a.