Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2010r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. S. i W. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2009r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją przenoszącą decyzję o pozwoleniu na budowę - postanawia - odrzucić skargę.
M. S. i W. S. zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2009r. znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2009r. znak: [...] o odmowie wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją własną z dnia [...] lutego 2007r. znak: [...], która przenosiła na A. S.A. w R. wydane dla Spółdzielni A. w R. pozwolenie na budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami i niezbędną infrastrukturą techniczną na szczegółowo wymienionych działkach położonych przy ul. M. w R.
W związku z tym, że skarga zawierała brak formalny, wezwano skarżących do jego uzupełnienia przez przedłożenie 2 egzemplarzy odpisów skargi poświadczonych za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanych, wskazując termin 7 dni oraz rygor w postaci odrzucenia skargi na wypadek niezastosowania się do treści tego wezwania. Zaznaczono jednocześnie, iż nadesłanie żądanych odpisów przez jednego ze skarżących zwolni drugiego z wypełnienia tego obowiązku.
Wezwanie doręczone zostało M. S. i W. S. w dniu 2 marca 2010r., na co wskazują zwrotne potwierdzenia jego odbioru.
W dniu 4 marca 2010r. skarżący wystosowali do tut. Sądu pismo, w którym zwrócili się o sporządzenie odpisów skargi przez sekretariat Sądu na ich koszt, gdyż nie są w posiadaniu kopii powyższego dokumentu.
Termin do wykonania wezwania upłynął względem skarżących bezskutecznie w dniu 9 marca 2010r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Według art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), określanej dalej jako P.p.s.a., skarga winna czynić zadość wymaganiom stawianym pismu w postępowaniu sądowym. Jednym z nich jest obowiązek przedstawienia stosownej liczby odpisów skargi celem ich doręczenia uczestnikom postępowania. Wynika on z art. 47 P.p.s.a.
W razie nieuzupełnienia powyższego braku skargi, mimo wezwania w tym przedmiocie, skarga podlega odrzuceniu w myśl art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.
Powołane przepisy nie przewidują możliwości sporządzania odpisów skargi przez Sąd. Jest to zatem obowiązek spoczywający na składających skargę, którzy powinni podjąć stosowne środki celem należytego zadbania o własne interesy procesowe.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż niniejszej skardze nie można nadać dalszego biegu. Pomimo bowiem wezwania do usunięcia braku formalnego skargi, składający ją nie zastosowali się do jego treści, w sytuacji gdy wezwanie wskazywało w sposób wyraźny rygor w postaci odrzucenia skargi w razie jego niewykonania.
Z przytoczonych względów odrzucono skargę M. S. i W. S. na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 w zw. z art. 47 P.p.s.a.