Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. C. o sprostowanie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 marca 2012 r., sygn. II SA/Sz 254/12 w sprawie z Jego skargi o wznowienie postępowania sądowego zakończonego orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 lipca 2012 r., sygn. II SAB/Sz 78/11 p o s t a n a w i a: odmówić sprostowania postanowienia
Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia
15 lipca 2011 r., sygn. II SAB/Sz 78/11, wydanym na posiedzeniu niejawnym, odrzucił skargę J.C. na bezczynność Burmistrza w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] r.
W dniu [...] r. J.C. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie zakończonej ww. postanowieniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, w związku z wniesieniem skargi o wznowienie postępowania sądowego po upływie ustawowego terminu do jej wniesienia, postanowieniem z dnia 15 marca 2012 r., sygn. II SA/Sz 254/12 odrzucił skargę J.C. o wznowienie postępowania sądowego.
W dniu [...] r. J.C. złożył wniosek o sprostowanie postanowienia Sądu z dnia 15 marca 2012 r. według art. 165 w związku z art. 158, art. 90 § 2 i art. 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zarzucił, iż został pozbawiony możliwości obrony swoich praw, co stanowi przesłankę stwierdzenia nieważności - w myśl art. 183 § 2 pkt 5 w związku z art. 90 § 2, art. 6 i art. 280 ustawy.
Pismem z dnia [...] r. Wojewódzki Sąd Administracyjny wezwał skarżącego do wskazania, czy jego pismo z dnia [...] r. stanowi wniosek o sprostowanie postanowienia Sądu z dnia [...] r., czy też stanowi ono skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego niniejszym postanowieniem. W odpowiedzi skarżący wskazał, że w piśmie z dnia [...] r. jednocześnie zawarty został wniosek o sprostowanie, jak też wniosek o wznowienie postępowania sądowego. W związku z powyższym Sąd, pismem z dnia [...] r. poinformował skarżącego, że nie dopatrzył się przesłanek do sprostowania z urzędu własnego postanowienia z dnia 15 marca 2012 r. i wezwał skarżącego do wskazania zakresu treści postanowienia (fragmentu tekstu), który jego zdaniem wymaga sprostowania z uwagi na niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki, jak również wskazania na czym zmiany te miałyby polegać.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu J.C. wskazał, że podtrzymuje swoje wcześniejsze wnioski z dnia [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Postępowanie przed sądem administracyjnym toczy się według przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej zwanej "ustawą").
W myśl art. 156 ust. 1 w związku z art. 159 i 166 ustawy, sąd może z urzędu lub na wniosek prostować w wydanych postanowieniach niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Wobec powołanych przez skarżącego przepisów mających stanowić podstawę prawną wniosku należy przypomnieć, że art. 6 ustawy stanowi, że sąd administracyjny powinien udzielać stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań. Zgodnie z art. 90 § 2 ustawy, sąd może skierować sprawę na posiedzenie jawne i wyznaczyć rozprawę także wówczas, gdy sprawa podlega rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym. W myśl art. 158 i 165 ustawy, sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści, natomiast postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane - także na posiedzeniu niejawnym - wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Ponadto zgodnie z art. 183 § 1 i 2 pkt 5 ustawy, Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. Nieważność postępowania zachodzi m. in. jeżeli strona została pozbawiona możności obrony swych praw. W myśl zaś art. 280 ustawy sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuca, w przeciwnym razie wyznacza rozprawę.