Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi J. S. na niewykonanie przez Wójta Gminy K. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2012 r. o sygn. akt II SAB/Wa 382/11 postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
W dniu [...] maja 2012 r. J. S. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez Wójta Gminy K. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2012 r. o sygn. akt II SAB/Wa 382/11.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2012 r. o sygn. akt II SA/Wa 1065/12 skarżący został wezwany - pod rygorem odrzucenia skargi - do uiszczenia, w terminie 7 dni, wpisu sądowego od wniesionej skargi w wysokości 200 zł. Odpis tego zarządzenia doręczono skarżącemu w dniu 5 lipca 2012 r. (karta nr [...] akt sądowych).
W dniu 10 lipca 2012 r. skarżący zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 26 lipca 2012 r. o sygn. akt II SA/Wa 1065/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił J. S. przyznania prawa pomocy, wskazując na brak ustawowych przesłanek, które uzasadniałyby jego przyznanie.
Powyższe postanowienie stało się przedmiotem zażalenia skarżącego do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który postanowieniem z dnia 18 września 2012 r. o sygn. akt I OZ 674/12 oddalił zażalenie. Odpis tego zarządzenia doręczono skarżącemu w dniu 1 października 2012 r. (karta nr [...] akt sądowych).
Pismem z dnia [...] października 2012 r. wezwano J. S. - pod rygorem odrzucenia skargi - do wykonania, w terminie 7 dni, prawomocnego zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2012 r., wzywającego do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 200 zł. Odpis ww. pisma doręczono skarżącemu w dniu 24 października 2012 r. (karta nr [...] akt sądowych).
Skarżący nie wykonał powyższego wezwania Sądu i wpisu nie uiścił. W dniu 29 października 2012 r. złożył natomiast ponowny wniosek o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Jednakże, w świetle art. 247 powołanej ustawy, prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Innymi słowy, nawet jeśli zachodzą przesłanki związane z trudną sytuacją materialną strony, określone w art. 246 tej ustawy, oczywista bezzasadność skargi wyłącza możliwość przyznania stronie prawa pomocy.
Z oczywistą bezzasadnością skargi mamy do czynienia przede wszystkim wówczas, kiedy bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego jest zupełnie oczywiste, że skarga nie może zostać uwzględniona bądź zachodzą przesłanki do odrzucenia skargi, w tym gdy skarga jest wnoszona na rozstrzygnięcie, na które nie przysługuje (por. T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz", LexisNexis Warszawa 2011, s. 974 - 975). Podkreślenia wymaga, iż prawo pomocy nie przysługuje przede wszystkim w razie oczywistej bezzasadności skargi z przyczyn procesowych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2011 r. o sygn. akt II OZ 1321/11 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 października 2010 r. o sygn. akt II OZ 1053/10, publ. http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Odmienna interpretacja obowiązujących w tym zakresie przepisów prowadziłaby bowiem do nieuzasadnionego przyznawania prawa pomocy ze środków publicznych w przypadku oczywistej bezzasadności żądań podniesionych przez stronę skarżącą. Sąd jest zatem zobligowany odmówić stronie przyznania prawa pomocy, gdy stan faktyczny i prawny sprawy nie pozostawia najmniejszych wątpliwości co do braku szans na uwzględnienie skargi.