Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. Ż. na postanowienie Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie uzupełnienia decyzji w sprawie nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego postanawia odrzucić skargę.
Minister Edukacji Narodowej decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] uchylił decyzję [...] Kuratora Oświaty o odmowie nadania stopnia awansu zawodowego i nadał W. Ż. stopień nauczyciela dyplomowanego.
Pismem z dnia 5 lutego 2008 r. W. Ż. złożyła wniosek o uzupełnienie powyższej decyzji, co do rozstrzygnięcia, poprzez wskazanie daty nadania jej stopnia awansu zawodowego.
Wobec wydania przez organ postanowienia o odmowie uzupełnienia decyzji w żądanym zakresie, strona wniosła skargę na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] stycznia 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a po jej oddaleniu - skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 8 lipca 2009 r., sygn. akt I OSK 45/09 uchylił zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję organu II instancji, w części dotyczącej odmowy wskazania daty nadania W. Ż. stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego.
Stosownie do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, Minister Edukacji Narodowej, postanowieniem z dnia [...] grudnia 2009 r. [...], uzupełnił decyzję z dnia [...] stycznia 2008 r. poprzez wskazanie daty nadania skarżącej stopnia awansu zawodowego.
W. Ż. przedmiotem niniejszej skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczyniła postanowienie Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...], wydane w przedmiocie uzupełnienia decyzji z dnia [...] stycznia 2008 r.
W odpowiedzi na skargę Minister Edukacji Narodowej wniósł o jej odrzucenie, wskazując, że decyzja uzupełniająca nie posiada samodzielnego bytu i nie przysługuje od niej odrębny środek zaskarżenia. Jednocześnie wskazał, że W. Ż. wniosła również skargę na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...], uzupełnioną zaskarżonym postanowieniem, w związku z tym przedmiotowe orzeczenie zostanie poddane kontroli sądowoadministracyjnej w ramach tego postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 111 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), strona może w terminie czternastu dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji zażądać jej uzupełnienia co do rozstrzygnięcia bądź co do prawa odwołania, wniesienia w stosunku do decyzji powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego albo sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia w tych kwestiach. W przypadkach określonych w § 1 termin dla strony do wniesienia odwołania, powództwa lub skargi biegnie od dnia doręczenia jej odpowiedzi (§ 2).
Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych - por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 listopada 2000 r., sygn. akt II SA/Gd 1783/98, ONSA 2002, nr 1, poz. 23 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OSK 875/07, LEX nr 505244 - orzeczenie o uzupełnieniu decyzji lub o odmowie jej uzupełnienia nie ma bytu samodzielnego, a pozostaje częścią aktu, którego uzupełnienia domaga się strona, w szczególności dzieli losy tego aktu w postępowaniu odwoławczym (zażaleniowym). Zgłoszenie żądania uzupełnienia decyzji przesuwa początek liczenia terminu do wniesienia środka zaskarżenia na dzień doręczenia stronie decyzji uzupełniającej albo postanowienia o odmowie uzupełnienia - art. 111 § 2 kpa. Ponadto z uwagi na to, że decyzja o uzupełnieniu decyzji stanowi dodatkowy składnik decyzji podstawowej, nie podlega odrębnemu zaskarżeniu.
Rozpoznając złożoną skargę, należy stwierdzić, że stosownie do art. 3 § 2 pkt 1-2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - kontroli sądowoadministracyjnej mogą zostać poddane decyzje administracyjne, które są ostateczne w administracyjnym toku instancji, i postanowienia administracyjne, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty.
Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje ani możliwości wniesienia odwołania od decyzji uzupełniającej, ani zażalenia na postanowienie o odmowie uzupełnienia decyzji, gdyż środek zaskarżenia przysługuje jedynie od decyzji będącej przedmiotem wniosku o jej uzupełnienie.
Z tych względów wniesiona skarga, jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu.
Jednocześnie - z uwagi na powyższe - należy zgodzić się ze stanowiskiem organu, że wniesienie skargi przez stronę na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] stycznia 2008 r., uzupełnionej zaskarżonym orzeczeniem, pozwoli na kontrolę sądowoadministracyjną przedmiotowego postanowienia z dnia [...] grudnia 2009 r. (sprawa o sygn. akt II SA/Wa 385/10).
Dlatego też, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji postanowienia.