Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Werpachowska po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu K. S. i J. S. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 2 czerwca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 692/17 w sprawie ze skargi K. S. i J. S. na decyzję [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
K. S. i J. S. wraz ze skargą na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego wystąpili o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia 2 czerwca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 692/17 r. odmówił przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie wskazując, że wnioskodawcy nie wykazali, że nie są w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu. Referendarz sądowy poniósł, że ze złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawcy posiadają stałe, choć niewysokie dochody o łącznej wysokości 2.641 zł. Nadto w niniejszej sprawie są reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika z wyboru.
Pismem z dnia 14 czerwca 2017 r. skarżący reprezentowani przez pełnomocnika wnieśli sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego z dnia 2 czerwca 2017 r., zarzucając naruszenie przepisów postępowania art. 246 § 1 ust. 1 P.p.s.a., wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia i przyznanie skarżącym prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych, w tym opłat sądowych i wydatków w całości. Skarżący uzasadniając wniesiony sprzeciw wskazali na ciężką sytuację finansową, która powoduje, iż nie są w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zgodnie z przedłożonym formularzem PPF miesięczny dochód skarżących kształtuje się na poziome ok. 2641 zł. do stałych kosztów utrzymania zalicza się 606 zł czynsz za mieszkanie, 75 zł prąd, 29 zł gaz, 40 zł wywóz śmieci, 500 zł alimenty na dziecko J. S., wyżywienie 1000 zł, 200 zł środki czystości i kosmetyki. Do dyspozycji skarżących pozostaje kwota ok. 191 zł, która przeznaczana jest na odzież i obuwie. Nadto skarżący wskazali, że posiadanie pełnomocnika z wyboru w żaden sposób nie przesądza o tym, że skarżący posiadają środki na uiszczenie na obecnym etapie postępowania wpisu w wysokości 200 zł, zwłaszcza że skarżący na ten moment nie ponieśli kosztów ustanowienia pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 259 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - zwanej dalej "P.p.s.a.", od postanowienia o odmowie przyznania prawa pomocy strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia. Rozpatrując sprzeciw sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy (art. 260 § 1 P.p.s.a.). Wniesienie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (art. 260 § 2 P.p.s.a.).
W ocenie Sądu referendarz sądowy w zaskarżonym postanowieniu prawidłowo uznał, że skarżący nie wykazali, iż nie są w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.