Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kremis, po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.K. na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia odrzucić skargę
Dnia [...] r. działający w imieniu S.K. pełnomocnik - radca prawny wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] r. Nr [...]w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania
W odpowiedzi na skargę Wojewoda D. wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z art. 219 § 1 i 2 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 1270 ze zm.) zwanej w dalszej części p.p.s.a wynika obowiązek uiszczania opłaty sądowej, przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie, gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy tego sądu. W wypadku zawodowych pełnomocników, takich jak adwokaci i radcowie prawni, wykonanie obowiązku prawidłowego wniesienia opłaty stałej stosownie do art. 221 p.p.s.a., opatrzone jest rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania lub odrzucenia bez wezwania o uiszczenie takiej opłaty.
Stosownie natomiast do dyspozycji § 2 ust.1 pkt1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193) wpis stały od wskazanej skargi (skarga na postanowienie wydawane w postępowaniu administracyjnym) wynosi 100 zł.
Przenosząc te rozważania prawne na grunt rozpoznawanej sprawy ocenić należy, iż reprezentujący skarżącą pełnomocnik będący radcą prawnym, uchybił obowiązkowi należytego opłacenia skargi. Wniesiona w niniejszej sprawie przez pełnomocnika będącego radcą prawnym skarga podlegała bowiem wpisowi stałemu, a wobec tego to pełnomocnik upoważniony do reprezentacji skarżącej miał obowiązek opłacić skargę w należnej wysokości bez uprzedniego wezwania Sądu.
Tymczasem jak wynika to z akt sprawy od wniesionej skargi opłata stała nie została przez pełnomocnika skarżącej będącego radcą prawnym uiszczona.
Taki zaś brak uiszczenia przez pełnomocnika skarżącej będącego radcą prawnym w terminie przewidzianym na wniesienie skargi a wynikającym z art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stałej opłaty bez uprzedniego wezwania Sądu, stanowi uchybienie wymogom zawartym w art. 221 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi powodujące przyjęty w tym przepisie skutek prawny w postaci odrzucenia skargi.
W tym kontekście podkreślić również trzeba, że wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 marca 2006 r., SK 11/05 orzeczono o niezgodności § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi z art. 221 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i art. 2 Konstytucji RP oraz o zgodności art. 219 § 2 i art. 221 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z przepisami art. 45 ust. 1 i 77 ust. 2 Konstytucji RP.
Ponieważ, jak wynika to z akt sprawy, pełnomocnik skarżącej będący radcą prawnym nie uiścił w terminie przewidzianym na wniesienie skargi wpisu stałego w wysokości 100 złotych, Sąd zgodnie z powołanym unormowaniem zawartym w art. 221 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, odrzucił skargę od oznaczonego w rubrum postanowienia Wojewody D.