Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Białek po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. i L. M. na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w J. G. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia odrzucić skargę.
M. i L. M. pismem z dnia [...] r. złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wskazując, że "wobec oczywistej odmowy podjęcia wniosku o stwierdzenie nieważności egzekucji pismem z dnia [...] ([...],[...]) przez D. we W. wnosimy o stwierdzenie, że egzekucja z dnia [...] r. była nieważna, ponieważ dotyczyła sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, a mianowicie prawomocnym wyrokiem WSA, który stwierdził, że decyzja nie może być wykonana w całości".
W związku z tak sformułowanym żądaniem skargi zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału wezwano skarżących do wskazania, czy złożona przez nich skarga stanowi skargę na pismo D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...]r. informujące, że pismem z dnia [...]r. udzielono skarżącym stosownej odpowiedzi na złożony przez nich w dniu [...] r. wniosek, czy też skargę na bezczynność D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. w przedmiocie wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności aktu wydanego w postępowaniu egzekucyjnym, jeśli tak to o wskazanie numeru i daty tegoż aktu.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący w piśmie z dnia [...] r. wskazali, że złożona przez nich skarga nie dotyczyła żadnego z wymienionych w treści zarządzenia aktu administracyjnego "lecz była żądaniem stwierdzenia nieważności dwóch postanowień PINB w J. G. nr [...] z dniem [...] r. i [...] z dniem [...] r. wobec praktycznej i faktycznej odmowy tego uczynienia przez D.Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, że sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności organów administracji. Podkreślenia jednak wymaga, że zakres tej kontroli precyzyjnie uregulował ustawodawca w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.); dalej u.p.p.s.a., stanowiąc, że kontrola sądowa nad organami administracji obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty administracyjne i czynności bądź bezczynność organów - wymienione w pkt. 1-8 tego przepisu. Zakresu przedmiotowego działania Sądów dotyczy również art. 3 § 3 oraz art. 4 - 5 u.p.p.s.a. Brzmienie przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że zakres kontroli sądowej nie ma charakteru dyspozycyjnego i o jej powstaniu oraz zakresie nie może decydować strona. Kontrola sądowa dopuszczalna jest więc, gdy zostanie wniesiona skarga, która obejmować będzie działalność administracji publicznej mieszczącą się w zakresie przedmiotowym działania Sądu określonym w art. 3 u.p.p.s.a.
W zakresie działania Sądu nie mieści się więc rozpoznanie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji. Właściwym w tym względzie jest organ wyższego stopnia, zgodnie z art. 157 KPA. Sąd administracyjny może stwierdzić natomiast nieważność decyzji lub postanowienia, jeżeli orzeka w sprawach skarg na taksatywnie wymienione w art. 3 u.p.p.s.a. formy działania administracji.