Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 7 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym skargi W. O. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 września 2017 r. sygn. akt II SA/Wr 333/17 w sprawie ze skargi W. O. i M. O. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na nadbudowie kondygnacji mieszkalnej nad istniejącą częścią dwukondygnacyjną budynku mieszkalnego postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem.
Wyrokiem z dnia 13 września 2017 r. sygn. akt II SA/Wr 333/17 skarga wniesiona w niniejszej sprawie została oddalona. Skarżący W. O., zastępowany przez pełnomocnika adw. M. S., wniósł od tego wyroku skargę kasacyjną.
Następnie skarżący W. O. pismem nadanym przez pocztę w dniu 26 marca 2018 r. wniósł sporządzone przez siebie pismo zatytułowane "Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem".
W związku z wątpliwościami co do intencji skarżącego, wezwano pełnomocnika skarżącego o wyjaśnienie, czy ww. pismo należy traktować jako skargę, o której mowa w art. 258a i następnych Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, czy też jest to pismo procesowe innego rodzaju złożone w toku postępowania wywołanego wniesioną skargą kasacyjną.
Pełnomocnik skarżącego nie udzielił odpowiedzi na wezwanie Sądu, natomiast pismem z dnia 25 kwietnia 2018 r. skarżący wniósł o "zwrot na adres domowy akt sprawy (...) pod nazwą Pismo to jest skrót 10 lat starania się o Pozwolenie na budowę. SKARGA O STWIERDZENIE NIEZGODNOŚCI Z PRAWEM".
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Wobec tego, że w ww. pismach skarżący używa zwrotu "Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem" Sąd zakwalifikował wniesione pismo jako skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wydanego w sprawie wyroku.
Zgodnie z art. 285f § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.: dalej: p.p.s.a.) sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku: 1) nieopłaconą, 2) wniesioną z naruszeniem art. 175 § 1 p.p.s.a. oraz 3) skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie. W myśl art. 175 § 1 p.p.s.a., który ma zastosowanie do skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku na mocy art. 285l p.p.s.a., skarga taka powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli skargę sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku została sporządzona i podpisana osobiście przez skarżącego, który nie należy do kręgu osób, o których mowa w art. 175 p.p.s.a., co jest okolicznością znaną Sądowi z urzędu. W tym stanie rzeczy skarga podlega odrzuceniu na mocy art. 285f § 3 p.p.s.a. Sąd w składzie rozpoznającym skargę podziela bowiem pogląd, że niesporządzenie skargi kasacyjnej, a zatem i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, przez jedną z osób wskazanych w art. 175 p.p.s.a. nie jest brakiem formalnym, który podlegałby uzupełnieniu w trybie określonym w art. 49 p.p.s.a., lecz jest to brak nieusuwalny, czyniący taką skargę niedopuszczalną (zob. na przykład postanowienie NSA z dnia 28 sierpnia 2010 r., sygn. akt II ONP 1/10, Orzeczenia.nsa.gov.pl; por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 1997 r., sygn. akt I CZ 23/96, opubl. OSNC 1997, nr 6-7, poz. 77).
Ponadto skarga podlega także odrzuceniu z tej przyczyny, że oprotestowany nią wyrok Sądu z dnia 13 września 2017 r. nie jest prawomocny, bowiem wniesiono od niego skargę kasacyjną, która nie została jeszcze rozpoznana przez Naczelny Sąd Administracyjny.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowił jak w sentencji.