Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie sędzia WSA Dorota Chobian po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. S. na bezczynność Rady Miejskiej w S. w przedmiocie rozpoznania skargi na nieprawidłowe rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania postanawia: 1/ odrzucić skargę; 2/ zwrócić S. S. cały uiszczony przez niego wpis w kwocie 100 ( sto) złotych.
W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skardze na bezczynność Rady Miejskiej w S., wskazując, że dotyczy ona nieprawidłowości rozliczenia centralnego ogrzewania, S. S. zarzucił, że nie ma ze strony tego organu żadnej reakcji na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego znak; [...]. Podniósł, że będąc najemcą mieszkania położonego w S. przy ul. M. 4/10 czuje się skrzywdzony rozliczeniem centralnego ogrzewania przez Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w S. Domagał się w związku z tym "przyjrzenia się nieprawidłowościom, jakie występują od lat i wyciągnięcia odpowiednich wniosków prawnych".
W odpowiedzi na skargę, domagając się jej oddalenia, organ wskazał, że Rada Miejska zastosowała się do rozstrzygnięcia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w sposób priorytetowy, albowiem już w dniu 17 grudnia 2008r. zostało do skarżącego skierowane pismo, w którym Biuro Rady Miejskiej poinformowało go o swoim stanowisku w przedmiotowej sprawie. Pismo to stanowi zarazem wyraz jedynego stanowiska, jakie mogła zaprezentować Rada Miejska w S., albowiem podziela ona stanowisko zaprezentowane przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, że sprawa skarżącego, która dotyczy rozliczenia należności za c.o., wynika z warunków umowy najmu, posiada cywilnoprawny charakter i nie jest załatwiana w drodze decyzji administracyjnej. Rada miejska nie posiada kompetencji do decydowania o rozliczeniu centralnego ogrzewania w lokalu wynajmowanym przez skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Ze skargi oraz dołączonych do niej dokumentów, jak i z akt nadesłanych przez organ wynika, że S. S. stara się zakwestionować wysokość opłat za centralne ogrzewanie. W skardze z dnia 24 września 2008r., jaką wystosował między innymi do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, powoływał się na brak reakcji władz miejskich na pisma dotyczące nieprawidłowości rozliczenia za 2007r. Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2008r., którego rzekome "niewykonanie" jest powodem wniesienia przez S. S. skargi do Sądu na bezczynność Rady Miejskiej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze na podstawie art. 231 w zw. z art. 229 pkt 3 kpa postanowiło przekazać skargę S. S. celem załatwienia Radzie Miasta i Gminy S., która pismem z dnia 17 grudnia 2008r. udzieliła skarżącemu odpowiedzi.
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Z kolei w myśl § 2 tego samego artykułu kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;