Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Łoboz po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Instytutu [...] w K. na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie zatwierdzenia statutu spółki wodnej postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 4 listopada 2016 r. Instytut [...] w K. - dalej strona skarżąca, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie zatwierdzenia statutu spółki wodnej.
Referendarz sądowy zarządzeniem z dnia 16 stycznia 2017 r. wezwał stronę skarżącą do wykazania, że przed wniesieniem skargi na bezczynność strona skarżąca wyczerpała tryb określonym w art. 37 § 1 k.p.a. tj. wniosła do organu wyższego stopnia zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie, z zastrzeżeniem, że w przypadku nieusunięcia wskazanych braków formalnych skargi w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, skarga zostanie odrzucona, stosowanie do treści art. 58 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wezwanie to zostało skutecznie doręczone stronie skarżącej w dniu 24 stycznia 2017 r., a zatem termin na dokonanie tej czynności upłynął w dniu 31 stycznia 2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Sąd przed przystąpieniem do merytorycznej oceny zasadności skargi, zobowiązany jest ustalić jej dopuszczalność. W myśl bowiem art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718), zwanej dalej "P.p.s.a.", skarga podlega odrzuceniu, jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn, aniżeli wskazanych w pkt 1-5.
Zgodnie z art. 52 § 1 P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.). Z cytowanego przepisu wyraźnie wynika, że przesłanką dopuszczalności skargi jest uprzednie wyczerpanie przysługujących skarżącemu środków zaskarżenia.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie zatwierdzenia statutu spółki wodnej.
Należy wskazać, iż zgodnie z art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23) - zwanej dalej "k.p.a.", na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 tej ustawy stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Regulacja zawarta w tym przepisie ma na celu zwalczanie bezczynności organu pierwszej instancji w merytorycznym załatwieniu sprawy zawisłej przed tym organem. Zażalenie, o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a., nie ma charakteru środka zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym. Służy ono jedynie zakwestionowaniu przekroczenia ustawowego maksymalnego terminu załatwienia sprawy (art. 35 i art. 36 k.p.a.). Stanowisko organu wyższego stopnia wyrażone w trybie art. 37 § 1 k.p.a. ma charakter incydentalny (wpadkowy), nie rozstrzyga sprawy co do istoty, a także nie kończy postępowania w sprawie. Niezależnie zatem od pozytywnego lub negatywnego stanowiska organu wyższego stopnia, strona może wnieść skargę na bezczynność organu. Z tych też względów, złożenie zażalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. stanowi wyłącznie warunek formalny do wniesienia przez osobę zainteresowaną skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu. Złożenie takiego zażalenia wywiera więc skutek wyczerpania przez stronę przysługujących jej środków zaskarżenia, a tym samym umożliwia skuteczne wniesienie skargi na bezczynność organu pozostającego w zwłoce i niepodejmującego w ustawowym terminie aktów wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1 - 3 p.p.s.a. (por. wyrok NSA z dnia 10 października 2013 r. I OZ 893/13, http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W niniejszej sprawie wobec ustalenia, że w aktach administracyjnych przekazanych do Sądu brak jest dowodu wyczerpania środków prawnych przed wniesieniem skargi, Sąd wezwał stronę skarżącą do wykazania, że przed wniesieniem skargi na bezczynność wyczerpała tryb określony w art. 37 § 1 k.p.a.. Strona skarżąca w zakreślonym terminie jednak nie odpowiedziała na wezwanie Sądu.
Z powyższego wynika, iż w rozpatrywanym przypadku nie został spełniony warunek formalny dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego, gdyż strona skarżąca nie wyczerpała przysługujących jej środków prawnych w postępowaniu administracyjnym, co uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu.
Mając powyższe na uwadze, Sąd działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.