Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Łomnicka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 lutego 2016 r. sprawy ze skargi M. L. na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania postanawia: skargę odrzucić.
Pismem z dnia 26 listopada 2015 r. M. L. wniosła skargę na bezczynność Starosty [...].
W odpowiedzi na skargę Starosta [...] wniósł o jej oddalenie.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl art. 52 § 2 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W przypadku skarg na bezczynność, wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wniesienie środka przewidzianego w art. 37 § 1 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Zażalenie lub wezwanie do usunięcia naruszenia prawa jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 § 1 p.p.s.a.
Wniesienie skargi na bezczynność organu należy zatem poprzedzić zażaleniem do organu administracji publicznej wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Tylko zachowanie powyższej procedury pozwala uznać, iż skarga została skutecznie wniesiona i że może być rozpoznana przez sąd.
Skarżąca w odpowiedzi na zarządzenie z dnia 29 grudnia 2015 r. o wykazanie, że przed wniesieniem skargi na bezczynność organu wyczerpała tryb określony w art. 37 § 1 k.p.a. tj. wniosła do organu wyższego stopnia zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie, przysłała jedynie pismo w którym opisała przebieg dotychczasowego postępowania administracyjnego.
Przyjąć należy więc, iż skarżąca nie wyczerpała przysługujących jej środków zaskarżenia.
Mając powyższe na względzie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.