Dnia 5 lutego 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2016 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. P. i K. P. na bezczynność Starosty Powiatu [...] w przedmiocie wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania w związku ze zwrotem nieruchomości p o s t a n a w i a: odrzucić skargę. a.bł.
T. P. i K. P. zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi bezczynność Starosty Powiatu [...] w przedmiocie wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania w związku ze zwrotem nieruchomości.
Zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 4 stycznia 2016r. do skarżących skierowano wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez złożenie dowodu, iż skarżący wystąpili z zażaleniem na niezałatwienie sprawy w terminie. Ponadto skarżących wezwano do uiszczenia wpisu sądowego. Wezwanie powyższe doręczono skarżącym w dniu 11 stycznia 2016r., jednak pozostało ono bez odpowiedzi.
Pismem z dnia 20 stycznia 2016r. skarżący cofnęli skargę z uwagi na doręczenie decyzji administracyjnej w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z treścią art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm., cytowanej dalej jako "p.p.s.a.") skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia. Poprzez wyczerpanie środków zaskarżenia rozumie się sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia. W przypadku skargi na bezczynność takim środkiem jest zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie (art. 37 § 1 K.pa.).
Dodatkowym warunkiem dopuszczalności skargi jest uiszczenie przez stronę stosownego wpisu, bowiem sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie uiszczono należnej opłaty (art. 220 § 1 p.p.s.a.).
Z akt sprawy wynika, iż przedmiotem skargi T. P. i K. P. jest bezczynność Starosty Powiatu [...] w przedmiocie wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania w związku ze zwrotem nieruchomości. W tej sytuacji skarżący, przed wniesieniem skargi do sądu, zobligowani byli wystąpić z zażaleniem do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie. Skarżący - pomimo wezwania - nie wykazali, iż wnieśli takie zażalenie. Powyższe oznacza, że nie został spełniony warunku koniecznego do skutecznego wniesienia skargi.
Niewyczerpanie środków zaskarżenia powoduje, iż skarga jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 oraz § 3 p.p.s.a.
Taka sama konsekwencja płynie - stosownie do art. 220 § 3 p.p.s.a - z zaniechania uiszczenia w zakreślonym terminie wpisu od skargi.
Natomiast cofnięcie skargi przez skarżących nie mogło doprowadzić do umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego, bowiem w sprawie nie doszło jeszcze do skutecznego wszczęcia postępowania przed tut. Sądem z uwagi na nieusunięcie omówionych braków formalnych skargi.
Mając na względzie powyższe Sąd postanowił jak w sentencji.
a.bł.