Dnia 26 kwietnia 2012 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi - Wydział II - Leszek Foryś po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2012 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J.M. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J.M. na przewlekłość postępowania Wojewody [...] w sprawie odszkodowania z tytułu nabycia przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości postanawia odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy. lf
II SAB/Łd 44/12
Uzasadnienie
J.M. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o zwolnienie go od kosztów sądowych, w sprawie z jego skargi na przewlekłość postępowania Wojewody [...] w sprawie odszkodowania z tytułu nabycia prawa własności nieruchomości.
Ze złożonego na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej oraz z oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym, a także z dodatkowych dokumentów złożonych na wezwanie referendarza sądowego wynika, że skarżący prowadzi gospodarstwo domowe z żoną J.M. oraz z 21-letnim synem D.M. Skarżący posiada dom o powierzchni 75 m² oraz gospodarstwo rolne o powierzchni 7,3775 ha, z którego utrzymuje się wraz z żoną. Skarżący podniósł, że przez cały 2011 r. pozostawał na zasiłku z tytułu niezdolności do pracy i otrzymywał z tego tytułu zasiłek w kwocie 10 zł dziennie. Przedstawił także formularz PIT-11, z którego wynika, że w 2011 r. osiągnął dochód z działalności wykonywanej osobiście w kwocie 665 zł, a także PIT-R, potwierdzający, że w 2011 r. uzyskał 1100 zł z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich. Z nadesłanych dokumentów wynika ponadto, że skarżący uzyskał w dopłaty do produkcji rolnej na rok 2010 w łącznej wysokości 6515,65 zł, a na rok 2011 - 7268,13 zł. Z kolei syn skarżącego wykazał dochody ze stosunku pracy w kwocie 2040 zł brutto. Skarżący posiada zobowiązania kredytowe - kredyt obrotowy na zakup rzeczowych środków do produkcji rolnej zaciągnięty w sierpniu 2011 r. na kwotę 8000 zł, którego termin spłaty przypada na sierpień 2012 r.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, mającą na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego. Stanowi ono realizację uprawnień wynikających z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 6 Konwencji o ochronie prawa człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 roku, Nr 61, poz. 284 ze zm.). Wskazać jednak należy, iż prawo dostępu do sądu nie ma charakteru absolutnego i może być przedmiotem uzasadnionych prawnie ograniczeń. W przypadku, gdy dostęp jednostki do sądu jest ograniczony, czy to przez działanie prawa, czy faktycznie, ograniczenie tego prawa nie będzie sprzeczne ze wskazanymi wyżej przepisami Konstytucji i Konwencji, gdy ograniczenie dostępu do sądu nie narusza samej istoty tego prawa i gdy zmierza do realizacji uzasadnionego prawnie celu oraz gdy zachowana została rozsądna relacja proporcjonalności pomiędzy stosowanymi środkami a celem, do realizacji którego stosowane środki zmierzały. Stąd ograniczona ilość funduszy publicznych dostępna na udzielanie pomocy prawnej sprawia, że koniecznością systemu wymiaru sprawiedliwości jest przyjęcie procedury selekcji, a sposób, w jaki ta procedura funkcjonuje w poszczególnych sprawach, winien być pozbawiony arbitralności lub dysproporcjonalności i nie powinien rzutować na istotę prawa dostępu do sądu (por. wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 16 lipca 2002 roku w sprawie P., C. i S. vs. Wielka Brytania nr 56547/00, opubl. Lex nr 75481).