Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Pawlos - Janusz, Sędziowie : Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec (sprawozdawca), Sędzia WSA Jacek Czaja, Protokolant: Sekretarz sądowy Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w dniu 20 września 2016 r. na rozprawie sprawy ze skargi T. K. na przewlekłe prowadzenie przez Prezydenta Miasta postępowania w przedmiocie pozwolenia na wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie budynku gospodarczego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
T. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę z dnia 5 lutego 2016r. na przewlekłe prowadzenie przez Prezydenta Miasta postępowania w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia D. i T. małżonkom K. pozwolenia na modernizację budynku gospodarczego z przebudową przyłącza elektroenergetycznego na działce nr 76/4 przy ul. W.1 w Z..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie bowiem z art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016r., poz. 718 ze zm.), zwanej P.p.s.a., skarga do sądu administracyjnego jest dopuszczalna po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jakie służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem administracji. Jednym ze środków zaskarżenia jest zażalenie do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 K.p.a., w przepisach szczególnych bądź w terminie ustalonym w myśl art. 36.
W świetle powyższego skarżący przed wniesieniem skargi na przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta miał obowiązek złożyć zażalenie do Wojewody, jako organu wyższego stopnia.
Tymczasem do skargi skarżący załączył pismo Wojewody z dnia 21 lutego 2008r. (k.7), z którego wynika, że składał on zażalenie na bezczynność Prezydenta Miasta w dniu 8 stycznia 2008., jednak zażalenie to poprzedzało skargę na bezczynność Prezydenta Miasta dotyczącą pozwolenia na wykonanie robót budowlanych przez skarżącego przy rozbudowie budynku gospodarczego na działce nr 76/4 przy ul. W.1 w Z., będącą przedmiotem rozpoznania przez tut. Sąd w sprawie II SAB/Lu 37/08 (k. 6 akt tamtej sprawy). Zostało więc ono "skonsumowane", a obecnie z uwagi na znaczny upływ czasu od wydania tego wyroku konieczne jest nowe zażalenie, poprzedzające skargę na bezczynność/przewlekłość do tut. Sądu.
W aktach administracyjnych (k.138) znajduje się wprawdzie skierowane do Wojewody pismo nazwane "skargą" z dnia 20 czerwca 2015r. (które skarżący załączył także w sprawie II SAB/Lu 171/15), ale jak wyjaśnił Wojewoda w piśmie z dnia 30 lipca 2015r. (k. 41 akt sprawy II SAB/Lu 171/15) była to skarga w trybie art. 227 kpa (skarga na "zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników"), a nie zażalenie na bezczynność/przewlekłość w trybie art. 37 § 1 kpa.
Wobec powyższego skarga nie może być rozpoznana merytorycznie, lecz podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. Nie stanowi to jednak przeszkody do ponownego wniesienia skargi z zachowaniem wskazanego trybu. O ile skarżący chce wnieść skargę ponownie, musi przedstawić aktualne zażalenie do organu wyższego stopnia.
Z tych względów, orzeczono, jak w sentencji.