Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Krzysztof Nesteruk po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P.J. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi A.U. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie wydania zaświadczenia postanawia przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz adwokata P.J. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Po zapadnięciu postanowienia o odrzuceniu skargi, skarżącemu przyznano prawo pomocy w postaci ustanowienia na jego rzecz adwokata. Do pełnienia tej funkcji Okręgowa Rada Adwokacka w Olsztynie wyznaczyła adwokata P.J.
W opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnik skarżącego zawarł wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz oświadczenie, iż związane z nią opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Podstawą rozpatrzenia wniosku jest art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) stanowiący, iż wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zmianami), zwanego dalej w skrócie rozporządzeniem, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia (§ 2 ust. 1 rozporządzenia). W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (§ 2 ust. 3 rozporządzenia). Stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przez adwokata, który nie prowadził sprawy w pierwszej instancji, wynosi 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1. W niniejszej sprawie, z uwagi na jej przedmiot, zastosowanie ma stawka minimalna określona w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia, wynosząca 240 zł.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w warunkach niniejszej sprawy zasadne jest przyznanie wyznaczonemu adwokatowi wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 180 zł netto (240 zł x 75%), powiększonej o należny podatek VAT.
Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji, w oparciu o art. 258 § 2 pkt 8 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.