Natomiast w sytuacji, gdy decyzja, bądź inny akt organu, jak również podjęcie innej oczekiwanej przez stronę czynności zostało dokonane przez organ po wniesieniu skargi lecz przed jej rozpoznaniem przez Sąd, postępowanie sądowe winno podlegać umorzeniu jako bezprzedmiotowe. Zauważyć warto, iż kognicja Sądu w postępowaniu wywołanym skargą na bezczynność organu ograniczona jest do badania, czy organ miał wynikający z prawa obowiązek wydania aktu lub czynności i czy dokonał tego w terminie określonym w art. 13 ust. 1 i 2 wymienionej ustawy o dostępie do informacji publicznej i czy po wytoczeniu skargi nie zaszły przesłanki umorzenia postępowania. W postępowaniu tym Sąd nie może badać w szczególności zagadnień merytorycznych, które legły u podstaw wniosku, jak również oceniać przyczyn niepodjęcia przez organ czynności, do których obowiązany był na mocy przepisów administracyjnego prawa materialnego. Zagadnienia te będą dopiero przedmiotem badania organów administracji publicznej a poddane kognicji Sądu Administracyjnego zostaną dopiero w przypadku wytoczenia skargi na merytoryczną decyzję organu, w tym przypadku np., na decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej.
Jeśli zatem skarżący domagał się wydania określonej informacji publicznej w postaci dokumentu o sprawach publicznych, a organ w dniu 5 września 2008r. doręczył mu wnioskowany protokół kontroli, to postępowanie w sprawie należało umorzyć jako bezprzedmiotowe na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., postanawiając jak w sentencji.
Orzeczenie o kosztach postępowania uzasadnia przepis art. 201 § 1 P.p.s.a. .