Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 16 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U. P. na bezczynność zakładu ubezpieczeń społecznych w przedmiocie emerytury postanawia odrzucić skargę.
U. P. pismem z dnia 13 lipca 2006 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w O. w przedmiocie niewydania decyzji w sprawie o przyznanie emerytury.
Postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt III SAB/Łd 35/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu, jako właściwemu miejscowo.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwaną dalej ustawą, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności organów administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sąd orzeka także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosuje środki określone w tych przepisach.
W pojęciu sprawy sądowoadministracyjnej mieści się kontrola działalności administracji publicznej, w zakresie wyznaczonym enumeratywnie w art. 3 ustawy, a także inne kwestie rozpoznawane w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów ustawy, jak wymienione w art. 4 spory o właściwość lub kompetencję, a także przekazane z mocy ustaw odrębnych. Oznacza to, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w cytowanych przepisach.
Zasada ta znajduje zastosowanie w rozpoznawanej sprawie. Skarżąca nie wskazała bowiem decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, ani przykładu bezczynności, które organy administracji publicznej wydały lub dokonały, a które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogłyby być przedmiotem skargi przed sądem administracyjnym. Przedstawiony problem w istocie dotyczy bezczynności zakładu ubezpieczeń społecznych, albowiem skarżąca U. P. zarzuca w/w organowi nieprawidłowości i opieszałość w zakresie ustalenia skarżącej wysokości świadczenia pieniężnego z ubezpieczenia emerytalnego. Zgodnie natomiast z art. 83 ust. 1, 2, 3, 5, 6 i 7 ustawy 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) zakład ubezpieczeń społecznych wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności: