Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 kwietnia 2012r wniosków o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi H. C. i M. C. na przewlekłość Wojewody w przedmiocie statusu bezrobotnego postanawia 1. ustanowić dla H. C. i M. C. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka, 2. oddalić wniosek w pozostałym zakresie. /-/ K. Witkowicz-Grochowska
Skarżący H. C. i M. C. wnieśli o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca oświadczył, że został zwolniony z pracy na zwolnieniu lekarskim 8 grudnia 2010r., pozostaje bez pracy i ubezpieczenia społecznego. Oświadczył, że popadł w poważne zadłużenie finansowe z powodu braku pracy. Jedynym źródłem utrzymania rodziny jest czynsz z wynajmu mieszkania w wysokości 400 zł miesięcznie oraz zasiłek z opieki społecznej w wysokości 300 zł. Wnioskodawcy oświadczyli, że gospodarstwo domowe prowadzą wspólnie oraz z najmłodszym z synów, który jest uczniem liceum ogólnokształcącego. Wnioskodawczyni oświadczyła, że nie pracuje zawodowo. Podali, że dwaj starsi synowie nie mieszkają z nimi. Skarżący podali, że są właścicielami domu o powierzchni 100 m ² na działce o powierzchni 0,26 ha oraz posiadają nieruchomość rolną o powierzchni 7,55 ha. Wskazali, że nie posiadają oszczędności, wyszczególnili, że posiadają samochód osobowy marki Honda Civic z 1995r. oraz ciągnik rolniczy C-360 z 1982r. i przyczepę z 1988r.
Z akt sprawy wynika nadto, że skarżący jest podatnikiem podatku rolnego za 2011r. za grunt rolny o powierzchni 1,0623 ha fizycznych. Wraz z żoną są właścicielami gruntów rolnych położonych na terenie miasta K. o powierzchni 6,21.38 ha. Za okres od 2004-2008r. oraz od 2010 - 2011r. nie korzystał z dopłat bezpośrednich w Agencji i Modernizacji Rolnictwa, a w kampanii 2009r. otrzymał decyzję o odmowie przyznania pomocy (k. 5-9 akt sąd.).
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - dalej p.p.s.a.) strona ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Taki szczególny przepis to art. 239 pkt 1 b) p.p.s.a., zgodnie z którym nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej. Stąd skarżący wnosząc skargę w przedmiocie przyznania statusu bezrobotnego z mocy prawa, nie mają obowiązku uiszczania kosztów sądowych w zakresie opłat sądowych i wydatków (art. 211 - art. 213 p.p.s.a.).
Wobec powyższego skarżący zwolnieni są na mocy ustawy z obowiązku poniesienia kosztów sądowych związanych z udziałem w niniejszej sprawie - art. 239 pkt 1 b) p.p.s.a.
Wyjaśnić należy, że przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych pozostaje aktualne jedynie w sytuacji, gdy na podmiocie występującym z takim żądaniem ciąży obowiązek uiszczenia tych kosztów. Skoro skarżący zwolnieni z ustawy nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sadowych, zwolnienie od tych kosztów w drodze postanowienia nie może być przyznane i w konsekwencji należy oddalić wnioski w tym zakresie (art. 258 §2 pkt 7 p.p.s.a.). Żądanie obejmujące wydanie orzeczenia o zwolnieniu od kosztów sądowych jest bezpodstawne.