Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w osobie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Zarębska - Kobak po rozpoznaniu w dniu 18 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. K. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie przebudowy ogrodzenia działki - p o s t a n a w i a - skargę odrzucić.
Przedmiotem skargi z dnia 20 sierpnia 2007 r. (data prezentaty Urzędu Miasta) skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie przez H. K. była bezczynność Prezydenta Miasta w sprawie przebudowy ogrodzenia działki Nr [...] położonej w [...] stanowiącej własność skarżącej zamieszkałej na ulicy [...]. Zarzucana bezczynność dotyczyła nie wykonanie przez Prezydenta Miasta zobowiązania zawartego w pkt 4 b) protokołu spisanego w dniu [...] tj. wykonania muru antydrganiowego od punktu B( do punktu. A, w terminie do 15 maja 2005 r.
Prezydenta Miasta w odpowiedzi na skargę (pismo z dnia 29 sierpnia 2007 r.) wniósł o odrzucenie wyżej wymienionej skargi z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego w tej sprawie. Organ wskazał, że wniesiona skarga na bezczynność została wniesiona w sprawie, która nie podlega załatwieniu w drodze administracyjnej lecz w drodze umowy, dlatego powinna ona być odrzucona jako niedopuszczalna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej obejmującą orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Na podstawie § 3 tego artykułu sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.
Obowiązkiem strony skarżącej wynikającym z art. 57 § 1 P.p.s.a. jest wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu którego działania lub bezczynności skarga dotyczy oraz określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Do skargi na bezczynność mają zastosowanie wszelkie unormowania dotyczące warunków wnoszenia skarg do sądu administracyjnego.
Skarga na bezczynność organu przewidziana w art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. przysługuje tylko w sprawach, w których są wydawane decyzje, postanowienia oraz na akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa.
Skarga H. K. dotyczy bezczynności Prezydenta Miasta w sprawie przebudowy ogrodzenia działki będącej własnością skarżącej. Bezczynność ta jak wskazała skarżąca wynikała z zobowiązania organu zawartego w protokole z dnia [...]. Protokół ten zawierał uzgodnienia jakie zostały zawarte między Urzędem Miasta, a skarżącą H. K. w sprawie nabycia oraz zamiany działki nr [...] pomiędzy Gminą, a właścicielem wskazanej działki - H. K. Działka ta była przeznaczona pod budowę ul. [...] w [...]. Prowadzone negocjacje zostały zakończone zawarciem umowy zamiany między H. K., a Gminą [...] - akt notarialny nr [...] z dnia [...] .
Należy stwierdzić, że wniesiona do WSA w Rzeszowie skarga H. K. na bezczynność organu w sprawie prowadzonych uzgodnień nie podlega załatwieniu w drodze administracyjnej, zatem wniesiona skarga do sądu administracyjnego jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu stosownie do art. 58 1 pkt 1 i § 3 P.p.s.a.
Przyjęcie, że w rozpoznanej sprawie brak jest kognicji sądu administracyjnego nie ogranicza stronie skarżącej określonego w art. 77 ust. 2 Konstytucji RP prawa do dochodzenia jej uprawnień na drodze postępowania przed sądem powszechnym.