z dnia 5 lipca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Zbigniew Czarnik po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2011 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.S. na bezczynność Zarządu Dróg Powiatowych w D. w sprawie wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego - p o s t a n a w i a - I. odrzucić skargę, II. zwrócić W.S. kwotę 100 zł /słownie: sto złotych/ tytułem wpisu od skargi.
W skardze z dnia [..] maja 2011 r. W.S. zarzucił organowi m.in. bezczynność w sprawie wydania decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia w pasie drogowym baneru reklamowego jednostronnego na kratownicy nr 6 (miejsce od strony T.), o powierzchni 0,9 m x 6 m określając termin zajęcia pasa drogowego od [..] grudnia 2010 r. do [..] kwietnia 2011 r.
Wobec zawarcia przez skarżącego w jednym piśmie procesowym kilku skarg na bezczynność ZDP w D. w sprawie kolejnych wniosków swojego autorstwa o udostępnienie informacji publicznej o odmiennych zakresach przedmiotowych oraz bezczynności w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na zajęcie pasa drogowego zarządzeniem przewodniczącego wydziału dokonano rozdzielenia skarg zgodnie z art. 57 §3 p.p.s.a. Skargę na bezczynność w przedmiocie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego zarejestrowano pod sygn. akt II SAB/Rz 31/11 uznając ją za odrębną sprawę administracyjną. O treści zarządzenia poinformowano strony.
Zarządzeniem z dnia 1 czerwca 2011 r. wezwano W.S. do uzupełnienia braków formalnych skargi przez wyjaśnienie, czy przed wniesieniem, skargi wyczerpał on tryb środków zaskarżenia z art. 52 §1 i §2 p.p.s.a. w zw. z art. 37 §1 k.p.a., nadesłania dowodu złożenia zażalenia na bezczynność organu oraz treści tego pisma procesowego, a ponadto rozstrzygnięcia organu wyższego stopnia, jeżeli zapadło w przedmiocie tego zażalenia. Zakreślono skarżącemu termin siedmiu dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Pouczono go zarazem, że warunkiem dopuszczalności skargi na bezczynność organu administracji publicznej w sprawie wydania indywidualnej decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego jest wyczerpanie środków zaskarżenia przewidzianych w/w przepisami prawa. Ponadto wezwano go o uiszczenie wpisu od skargi. Zarządzenia doręczono skarżącemu w dniu 17 czerwca 2011 r.
W odpowiedzi na wezwanie W.S. uiścił wymagany wpis nie zajmując stanowiska w pozostałym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2002, nr 153, poz. 1270, ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") dopuszczają sądową kontrolę działalności organów administracji publicznej także w zakresie jej bezczynności lub przewlekle prowadzonego postępowania. Podstawę tego stanowi przepis art. 3 §2 pkt 8) w zw. z art. 3 §2 pkt 1 p.p.s.a.
Warunkiem skutecznego wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego jest spełnienie wymogów procesowych określonych w p.p.s.a. Zgodnie z przepisem art. 52 §1 i §2 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Przedmiotowe postępowanie dotyczyło sprawy, w której organ winien był wydać decyzję administracyjną w indywidualnej sprawie wszczętej podaniem W.S. Jeżeli w ocenie skarżącego organ nie załatwił jego sprawy w terminie wynikającym z przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. 2000, nr 98, poz. 1071, z późn.zm.; dalej "k.p.a.") powinien on, zgodnie z art. 37 §1 k.p.a., złożyć zażalenie do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie. Zażalenie, o którym mowa w art. 37 §1 k.p.a., jest środkiem zaskarżenia w rozumieniu art. 52 §1 p.p.s.a.
W tych okolicznościach dokument zażalenia traktować należy jako jeden z elementów formalnych skargi na bezczynność organu administracji publicznej, który powinien zostać dołączony do skargi najpóźniej na wezwanie przewodniczącego wydziału. Skoro skarżący braku tego nie uzupełnił to zachodzi przesłanka uniemożliwiająca nadanie sprawie prawidłowego biegu. To zaś rodzi konieczność odrzucenia skargi zgodnie z treścią art. 58 §1 pkt 3) p.p.s.a. Ponadto Sąd wskazuje, że niewyczerpanie trybu opisanego powyżej powoduje niedopuszczalność skargi, co także łączy się z obowiązkiem Sądu odrzucenia skargi z uwagi na treść przepisu art. 58 §1 pkt 6) p.p.s.a. w zw. z art. 52 §1 i §2 p.p.s.a. i art. 37 §1 k.p.a. Z tych względów orzeczono jak w punkcie I postanowienia.
O kosztach postępowania orzeczono w punkcie II postanowienia na podstawie art. 232 §1 pkt 1 p.p.s.a.
Orzeczenie wydano na posiedzeniu niejawnym zgodnie z art. 58 §3 i art. 232 §2 p.p.s.a.