Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Marcinkowska po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym skargi K. J. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia skargi postanawia - odrzucić skargę -
Zgodnie z art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
5 akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6 akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7 akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8 bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Stąd też skarga na bezczynność organu administracji publicznej jest dopuszczalna tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest na mocy powyższych przepisów zaskarżenie decyzji, postanowień, innych aktów lub czynności albo interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Z treści skargi K. J. oraz z pisma precyzującego z dnia 6 września 2011 r. (data wniesienia pisma) wynika, że przedmiotem tej skargi jest bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia skargi, jaką K. J. wniósł do tego organu na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w K. w zakresie "egzekucji świadczeń finansowych wraz z odsetkami ustawowymi za zwłokę". Zdaniem skarżącego bezczynność Komendanta Głównego Policji polega zatem na nierozpatrzeniu przez ten organ jego skargi z dnia 6 czerwca 2011 r.
Treść skargi K. J. z dnia 6 czerwca 2011 r. wskazuję, iż stanowi ona skargę na działanie Komendanta Powiatowego Policji w K., tj. skargę, o jakiej mowa w art. 227 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.).
Zgodnie z art. 237 § 1 oraz § 3 k.p.a. organ właściwy do załatwienia skargi powinien zawiadomić skarżącego o sposobie jej załatwienia, przy czym elementy składowe tego zawiadomienia określa art. 238 § 1 k.p.a. W wyniku rozpoznania skargi złożonej w tym trybie nie jest wydawany żaden akt administracyjny, ani też nie jest dokonywana czynność z zakresu administracji publicznej dotycząca uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, na które służyłaby skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 1-7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego nie podlega kontroli sądu administracyjnego. W postępowaniu tym nie rozstrzyga się bowiem konkretnej sprawy administracyjnej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 1999 r., sygn. akt III SAB 7/99, ONSA 2001/1/27; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 listopada 2000 r., sygn. akt III SAB 108/99, LEX nr 48017; B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz, Warszawa 2006, s. 856).
W związku z powyższym stwierdzić należy, że skarga K. J. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia skargi podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.