Starszy Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata L. C. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi J. Z. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] maja 2014 r., (dot. skargi na działalność Burmistrza Miasta [...] w zakresie opublikowania danych osobowych w stenogramie z posiedzenia Komisji Rewizyjnej) p o s t a n a w i a przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata L. C. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych.
W następstwie wydanego przez referendarza sądowego postanowienia z dnia
2 lutego 2015 r., (k-31) adwokat L. C. (k-42) został wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego. Skutkiem powyższego wyznaczony pełnomocnik skierował do Sądu wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (por. skarga kasacyjna od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. akt II SAB/Wa 631/15). Oświadczył, że koszty nie zostały opłacone przez jego mocodawcę ani w całości ani w części.
Rozpoznając wniosek na wstępie stwierdzić należy, iż stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Wskazać należy, że jakkolwiek od dnia 1 stycznia 2016 r., stawki opłat za czynności adwokackie reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r., w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800) to jednak na mocy § 21 ww. rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Dlatego dla wyliczania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, a także stawek minimalnych opłat za czynności adwokackie należy sięgnąć do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Stosownie ponadto do § 20 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W niniejszej sprawie pełnomocnik z urzędu został ustanowiony do reprezentowania interesów skarżącego przed wydaniem postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lipca 2015 r., i za czynności świadczone na rzecz skarżącego referendarz sądowy zasądził na rzecz pełnomocnika koszty pomocy prawnej za postępowania pierwszoinstancyjne (k- 79). W tej sytuacji do rozliczenia pozostają koszty świadczone w drugiej instancji to jest sporządzenie skargi kasacyjnej. Powyższe uzasadnia zasądzenie wnioskodawcy kosztów w wysokości 50% tej stawki o której mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powiększonej o podatek VAT.
Z uwagi na to, że wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej spełnia przesłanki formalne, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.