Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Maciejuk po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi P. B. z dnia 2 kwietnia 2012 r. w przedmiocie prawa do lokalu socjalnego postanawia 1. zwolnić P. B. od kosztów sądowych, 2. ustanowić dla P. B. adwokata.
P. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi z dnia 2 kwietnia 2012 r. w przedmiocie prawa do lokalu socjalnego (ozn. II KO/Wa 159/12).
Na podstawie informacji przedstawionych w urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy, złożonym przed wniesieniem skargi, ustalono, co następuje.
Skarżący przebywa w Areszcie Śledczym. Zgodnie z zaświadczeniem głównego księgowego Aresztu Śledczego z dnia [...] stan środków do dyspozycji wynosi 1,78 zł. Żona skarżącego wraz z dwojgiem małoletnich dzieci utrzymują się z zasiłków z tytułu pomocy społecznej w wysokości około 900 zł miesięcznie. Wnioskodawca i jego żona nie mają majątku, w tym oszczędności.
Instytucja prawa pomocy stanowi realizację konstytucyjnej zasady prawa do sądu. Prawo to powinno być przyznawane wówczas, gdy strona jest w bardzo trudnej sytuacji materialnej, a odmowa przyznania prawa pomocy uniemożliwiałaby dostęp do sądu. Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Wniosek ten jest wolny od opłat sądowych.
Zgodnie z art. 245 § 2 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Na podstawie złożonych oświadczeń stwierdzić należy, że skarżący spełnia przesłankę warunkującą przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie. Wnioskodawca, który przebywa w Areszcie Śledczym, nie posiada w chwili obecnej środków finansowych na poniesienie w niniejszej sprawie kosztów sądowych oraz wydatku związanego z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika. Również żona wnioskodawcy, która wraz z dwojgiem dzieci, utrzymuje się ze świadczeń z zakresu pomocy społecznej, nie posiada środków, które mogłyby zostać przeznaczone na poniesienie kosztów postępowania w niniejszej sprawie. Wnioskodawca i jego żona nie mają nadto oszczędności.
W związku z tym, że w sprawie niniejszej skarżący obowiązany jest do uiszczania kosztów sądowych w toku całego postępowania, a przy wnoszeniu środka odwoławczego od orzeczenia sądu I instancji obowiązuje przymus adwokacko
- radcowski, wnioskodawcy należało przyznać prawo pomocy w żądanym zakresie.
Z tego względu, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 254 § 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono, jak w pkt. 1 i 2 postanowienia.