Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. R. na decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia 10 grudnia 1998 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 3 stycznia 2012 r., uzupełnionym na urzędowym formularzu PPF w dniu 17 stycznia 2012 r., skarżący zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem z dnia 20 lutego 2012 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Od powołanego postanowienia w ustawowym terminie sprzeciw wniósł skarżący.
Skuteczne wniesienie sprzeciwu, w myśl art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2012 r. Poz. 270 ) - dalej P.p.s.a. powoduje utratę mocy postanowienia referendarza sądowego z dnia 20 lutego 2012 r. i konieczność rozpoznania sprawy będącej przedmiotem sprzeciwu przez sąd.
Ze złożonego przez skarżącego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że przebywa on obecnie w areszcie śledczym, prowadzi samodzielne gospodarstwo, nie posiada nieruchomości, oszczędności, przedmiotów o wartości przekraczającej 3 000 euro i nie uzyskuje jakichkolwiek dochodów.
Wobec tego, że w niniejszej sprawie skarżący ubiegał się już bezskutecznie o przyznanie prawa pomocy, a składane przez niego oświadczenia co do stanu rodzinnego oraz majątkowego zawierają rozbieżności (akta sądowe k. 49-50, 90-91), koniecznym było wezwanie wnioskodawcy na podstawie art. 255 P.p.s.a. do przedstawienia dodatkowych oświadczeń i dokumentów.
W odpowiedzi na wydane w tym trybie zarządzenie referendarza sądowego z dnia 24 stycznia 2012 r., skarżący nadesłał zaświadczenie Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] z dnia 10 lutego 2012 r., z treści którego wynika, że przebywając w areszcie śledczym, wnioskodawca od dnia 12 grudnia 2011 r. jest zatrudniony nieodpłatnie na podstawie art.123a § 2 kkw.
Pomimo upływu wyznaczonego terminu sądowego, skarżący nie nadesłał dokumentów potwierdzających aktualne źródło oraz miesięczną wysokość dochodów uzyskiwanych przez braci; kopii dokumentu potwierdzającego aktualną wysokość emerytury otrzymywanej przez matkę; wyciągów i wykazów ze wszystkich posiadanych przez niego, matkę oraz braci, rachunków bankowych, maklerskich (i innych na których gromadzone są środki pieniężne), obrazujących historię i salda tych rachunków, w okresie ostatnich trzech miesięcy, albo alternatywnie oświadczenia o ich nieposiadaniu.
Powyższych braków skarżący nie uzupełnił również przy wniesieniu sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 20 lutego 2012 r. W piśmie procesowym z dnia 8 lutego 2012 r. zakwestionował natomiast zasadność zarządzenia z dnia 24 stycznia 2012 r., wskazując, iż przepisy o ochronie danych osobowych uniemożliwiają jego wykonanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do art. 246 § 1 P.p.s.a., osobie fizycznej prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku koniecznego utrzymania siebie i rodziny.